Tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/22659 Esas 2021/6048 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/22659
Karar No: 2021/6048
Karar Tarihi: 24.02.2021

Tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/22659 Esas 2021/6048 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdurun dayısı olmasına rağmen birlikte servis işi yaptıkları sırada yaşanan bir tartışma sonucu mağdura kasten yaralama ve tehdit suçlamasıyla yargılanmıştır. Yerel mahkeme sanığı kasten yaralama suçundan mahkum etmiştir, ancak tehdit suçundan beraatine karar vermiştir. Temyiz sonucunda, mağdurun katılmadığı anlaşılmıştır ve bu nedenle yöntemince kamu davasına katılmamıştır. Sanık hakkındaki kasten yaralama ve tehdit suçlarında işin esasına geçildiğinde, temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığı belirtilmiştir. Ancak hükmolunan cezaların Kanuni sonucu olarak uygulanan hak yoksunluğu maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin iptali nedeniyle uygulanamaz hale gelmiştir. Bunun yanı sıra, TCK'nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik ve TCK'nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınması konuları tartışılmamıştır. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur ve dosya esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri (temyiz isteminin reddi)
- TCK'nın 29. maddesi (haksız tahrik)
- TCK'nın 58. maddesi (tekerrüre esas alınması)
- TCK'nın 53/1-b maddesi (hak yoksunluğu)

4. Ceza Dairesi 2017/22659 E. , 2021/6048 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

K A R A R
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık ... hakkında yapılan temyiz talebi yönünden;
Mağdur ..."ın, 20.11.2014 tarihli celsede şikayetçi olmadığını ve katılma talebinin bulunmadığını bildirmesine göre, yöntemince kamu davasına katılmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, mağdur ..."ın, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
B-Sanık ... hakkında kasten yaralama ve tehdit suçu yönünden;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Tarafların dayı yeğen olduğu, birlikte öğrenci servisi işi yaptıkları, sanığın mağdur dayısından alacağını istemesi üzerine çıkan tartışmada, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas Kadirli Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/82 esas 2010/445 karar sayılı ilamı bulunmasına karşın, mağdur sanık ..."a ait Kadirli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/246 esas 2009/193 karar sayılı ilamın TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınması,
3-Hükmolunan hapis cezalarının Kanuni sonucu olarak uygulanan TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulama olanağının ortadan kalkmış olması,

Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.