Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/27471 Esas 2022/8572 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tebliğnamede sanık ...’in ismi de yazılmış ise de ismi belirtilen sanık hakkında temyiz istemi bulunmadığı ve bu nedenle sanık ... hakkında tebliğname düzenlendiği kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK'nın 58/1. maddesindeki düzenlemeye göre önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanabileceği, somut olayda mahkemece tekerrüre esas alınan İzmir (Kapatılan) 10.Sulh Ceza Mahkemesi’nin 21/11/2013 tarih, 2013/968 E. 2013/977 K sayılı ilamın suç tarihinden sonra 14.05.2014 tarihinde kesinleştiği ,bu nedenle bu ilâmın tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın adli sicil kaydının incelenmesinde tekerrüre esas olabilecek nitelikteki tek ilamın İzmir (Kapatılan) 22. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/47 E. esas, 2013/1193 K sayılı ilamı tehdit suçundan TCK ‘nun 106/1-1 .cümle ve 50/1-a maddeleri uyarınca verilen 3600 tl adli para cezası olduğu ancak; 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, 5237 sayılı TCK'nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alınmış olması ve UYAP üzerinden yapılan incelemede, İzmir (Kapatılan) 22. Sulh Ceza Mahkemesinin 14/08/2018 tarihli ek kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan açılan kamu davasının uzlaşma nedeniyle düşürülmesine karar verildiğinin ve sanığın suç tarihi itibari ile de adli sicil kaydında başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı hususunda zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı isteme uygun BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.