Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/7882 Esas 2014/2337 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/7882
Karar No: 2014/2337

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/7882 Esas 2014/2337 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık suçundan mahkumiyet kararının temyiz edilmesi sonucunda, dosya ve duruşma tutanaklarına göre suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edilmiş ve hüküm temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak mahkemenin, sanıkların hapis cezası ile mahkumiyetleri sonucu 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklarından yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği hususu gözden kaçırılmıştır. Bu nedenle, kararın bu bölümü bozulmuş ve yerine sanıkların mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklarından yoksun bırakılmalarına, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına ilişkin tümcelerin eklenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, sanıkların mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesine göre haklarından yoksun bırakılmaları, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmaları gerektiği vurgulanmıştır.

13. Ceza Dairesi 2012/7882 E. , 2014/2337 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanıkların 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nın 53/1 .maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına’’ tümcelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.