Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/6466 Esas 2016/8683 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, Kurum sigortalısına ödenen geçici işgöremezlik ödeneğinin tahsili amacıyla başlatılan takibe vaki itirazın iptali ile icra inkar tazminatı istemine ilişkindir
Mahkemece, davanın konusuz kalması sebebiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün ve temyiz isteminin reddine dair ek kararın yasal süresi içinde temyizen incelenmesi davacı Kurum vekili tarafından talep edilmesi üzerine ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
25.12.2014 tarihli hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Mahkemece 29.12.2014 tarihinde hükmün, miktar itibarıyla kesinliği nedeniyle temyiz dilekçesinin reddine ilişkin ek karar verildiği, anılan kararın 15.01.2015 günü yöntemince davacı Kurum vekiline tebliğ edilip bu kez işbu ek karara karşı yasal 7 günlük süresi içinde 16.01.2015 tarihinde temyiz başvurusunda bulunulduğu anlaşılmaktadır.
21.07.2004 günü Resmî Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.890,00 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması hâlinde temyiz sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi, tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması 1086 sayılı Kanunun 427. maddesi gereğidir.
İnceleme konusu davada, ödeme üzerine davanın konusuz kalması sebebiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmekle temyiz konusu yapılan 1.231,97 TL, değinilen kesinlik sınırını aşmadığından, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibarıyla olanaksız olmakla, davacı Kurum vekilinin, temyiz dilekçesinin miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle reddi yerindedir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddine ilişkin 29.12.2014 tarihli ek kararın ONANMASINA, 26.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.