Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/18157 Esas 2015/6753 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 53/1. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tam kusurlu olarak iki kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına sebebiyet veren sanık hakkında kusuru ve yaralanmaların niteliği gözetilerek tayin olunan ceza miktarında bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirle işlenen suçlarda uygulama yeri bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında TCK’nın 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının hak yoksunluğu uygulamasına ilişkin 5.paragrafının hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.