14. Ceza Dairesi Esas No: 2016/7180 Karar No: 2020/49 Karar Tarihi: 06.01.2020
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7180 Esas 2020/49 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Ancak, davaya katılan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili lehine vekalet ücreti verilmesine karar verilmesi kanuna aykırı bulundu ve hüküm bu nedenle bozuldu. Suça sürüklenen çocuğun ikinci bir vekalet ücretine mahkum edilmesinin hakkaniyete uygun olmayacağına dikkat çekildi. Bakanlık vekili lehine vekalet ücretine hükmedilmesi kararı çıkarılarak, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hüküm düzeltilerek onandı. Kanuna göre, ailenin huzur ve refahı, özellikle de anne ve çocukların korunması devletin görevidir. 6284 sayılı Kanun'a göre, Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik şiddet veya şiddet tehlikesi nedeniyle açılan davalara katılabilir. Ayrıca, suça sürüklenen çocuğun mahkumiyeti halinde, suçtan doğrudan zarar gören kişiler lehine vekalet ücretine hükmedilebilir.
14. Ceza Dairesi 2016/7180 E. , 2020/49 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; T.C. Anayasasının 41. maddesine göre ailenin huzur ve refahı ile özellikle anne ve çocukların korunmasına yönelik olarak her türlü istismar ve şiddete karşı çocukları koruyucu tedbirleri alma görevinin Devlete ait olduğu, aile ve çocukların korunması hakkının Anayasa ile güvence altına alındığı, 6284 sayılı Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik olarak uygulanan şiddet veya şiddet tehlikesi nedeniyle açılan davalara katılabileceği, bakanlığın davaya katılmasının doğrudan Anayasa ve kanundan kaynaklanan koruma görevine ilişkin olup bakanlığa yüklenen bir kamu görevi olduğu, CMK"nın 237 ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan doğrudan zarar görme şartının katılan Bakanlık için söz konusu olmadığı, ayrıca suça sürüklenen çocuğun mahkumiyeti halinde suçtan doğrudan zarar gören sıfatıyla davaya katılan kişiler lehine vekalet ücretine mahkum edildiği de dikkate alındığında, suça sürüklenen çocuğun ikinci bir vekalet ücretine mahkum edilmesi suretiyle maddi zarara uğratılmasının da hakkaniyete uygun olmayacağı gözetilmeden, katılan Bakanlık vekili lehine vekalet ücretine hükmedilmesi, Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan katılan Bakanlık lehine vekalet ücreti verilmesine ilişkin bölümün karardan çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.