MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin yolcusu olduğu davalıya zorunlu trafik sigortalı aracın tek taraflı kaza yapması sonucu müvekkilinin kalıcı malul kaldığını, tarım işçisi olduğunu beyanla fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.000 TL maddi tazminatın kaza tarihinden işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, bedel artırım dilekçesiyle talebini 132.818,55 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, Şanlıurfa Asliye Hukuk mahkemelerinin yetkili ve görevli olduğunu, kazada yolun yapımından sorumlu kuruluşun sorumlu olduğunu, davacının soruşturma aşamasında beyanında hafif yaralandığını belirtip şikayetçi olmadığını, şimdi %30 malul olduğunu kabul etmenin mümkün olmadığını, kaza ile zarar arasında illiyet bağı olmadığını, araç maliki sigortalının aracını sürücüye emanet verdiğini, davacının hatır yolcusu olarak taşındığını, diğer yolcuların da sürücünün arkadaşı olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kabulü ile; 132.818,55.TL’ nin 13/09/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen
uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan daimi işgöremezlik tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece ... Üniversitesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı Başkanlığı tarafından Çalışma ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Tespit İşlemleri Yönetmeliği (SGK Sağlık İşlemleri Tüzüğüne) göre düzenlenen raporda davacının özür durumu %32,23 olarak belirlenmiş ve bu rapor esas alınarak hesaplama yaptırılmıştır. Ancak kaza tarihi itibari ile Çalışma ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Tespit İşlemleri Yönetmeliği yürürlükte olup bilirkişi heyetince ilgili yönetmeliğin mi, yoksa tüzüğün mü rapora esas alındığı açık değildir. Ayrıca maluliyetin haksız fiil sorumlusunun fiili sonucu oluştuğunun, yani haksız fiil ile maluliyet arasında illiyet bağının bulunduğunun da belirlenmesi sorumluluk açısından zorunludur. Zira somut olayda davalı cevap dilekçesinde, davacının soruşturma aşamasındaki beyanında hafif yaralandığını belirtmiş olmasına rağmen, dava dilekçesinde kalıcı maluliyet iddiasında bulunduğunu, davaya konu trafik kazası ile davacının maluliyeti arasında illiyet bağı olmadığını savunmuştur. Hükme esas alınan ... Üniversitesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı Başkanlığı tarafından verilen raporda davacının hafif evre demansiyel sendrom teşhisiyle %32,23 oranında kalıcı malul olduğu tespit edilmiştir. Mahkemece davalının iddiaları doğrultusunda illiyet bağı hususunda araştırma yapılmadığı gibi, ... Üniversitesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı Başkanlığı raporunda da illiyet bağına ilişkin herhangi bir değerlendirme yapılmadığı görülmektedir. Kaza ile davacının hafif evre demansiyel sendromu arasında uygun illiyet bağı bulunduğu hususunun şüpheye yer bırakmayacak şekilde net olarak tespit edilip sonucuna göre karar vermek gerekir. Eksik inceleme ile hüküm kurulamaz. O halde mahkemece davacının kaza tarihinde Özel ... Hastanesi’nde çekilen bilgisayarlı beyin tomogrofisi (BBT) sonucu ve varsa başka tedavi evrakları da davacı vekilinden sordurulup getirtilerek, Çalışma ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Tespit İşlemleri Yönetmeliği"ne uygun şekilde varsa maluliyetin ve kaza ile illiyet bağının bulunup bulunmadığının tespiti için aynı heyetten denetime ve hüküm kurmaya elverişli ek rapor alınıp sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
3-Ayrıca, hatır taşımaları bir menfaat karşılığı olmadığı cihetle, bu gibi taşımalarda 818 sayılı BK"nin 43. (6098 sayılı TBK’nin 51.) maddesi uyarınca tazminattan uygun bir indirim yapılması, gerek öğretide gerekse Yargıtay İçtihatlarında benimsenmiş ve yerleşmiş bulunmaktadır.
Hakim tazminattan mutlaka indirim yapmak zorunda değilse de, bunun dahi gerekçesini kararında tartışması ve nedenlerini göstermesi gerekir. Hatır için taşımanın kimin arzusu ve ne amaçla yapıldığı gibi olayın özel şartları göz önüne alınarak araştırma ve inceleme yapılması gerekmektedir.
Somut olayda, davacının yolcusu olduğu hususi araç dava dışı sigortalı ...’ye ait olup kaza anında aracı davacının eşinin dayısı ... kullanmakta, davacı, eşi ve çocuğu da araç içerisinde yolcu olarak bulunmaktadır. Davalı ... şirketi cevap dilekçesinde aracın sigortalı malik tarafından sürücüye emaneten verildiğini, diğer yolcuların da samimi arkadaş olduğunu, hatır taşıması bulunduğunu iddia etmiş ise de, mahkemece sürücü ..."in davacının eşi ..."in dayısı olduğu, dolayısıyla tarafların akraba olduğu, akrabalar arasında hatır taşımasından söz edilemeyeceği gerekçeleriyle hatır taşıması savunması reddedilmiş ancak davalının aracın malik tarafından sürücüye emaneten verildiği, diğer yolcuların da samimi arkadaş olduğu yönündeki iddiaları irdelenerek hatır taşıması hakkında bir değerlendirme yapılmamıştır.
Bu durumda mahkemece, davalıdan bu konudaki delilleri sorularak davalının iddiaları doğrultusunda hatır taşıması bulunup bulunmadığı hususu tartışılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 29.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.