Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/23710 Esas 2015/28361 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının net ücretinin 700 TL. Olduğunu, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, ücret meblağı hakkıda bir savuınma getirmemiş, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece bozma üzerine yapılan yargılama sonunda, davacının mesleki kıdemi, yaptığı iş, iş yerindeki ünvanı gibi hususların göz önüne alınarak tarafların bildirdiği kurumlardan emsal ücret araştırması yapıldığı, davacının tazminata esas günlük brüt ücretinin asgari ücret olduğu ve sübut bulduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne ve bu ücret üzerinden hesaplanan kıdem tazminatı ve yıllık ücretli izin alacağının tahsiline karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Bozma öncesi verilen kararda da davacının asgari ücret üzerinden çalıştığı kabul edilmiştir. Bozma sonrası emsal ücret araştırması sonucu değiştirmemiş ise de dosyadaki tanık anlatımlarına ve diğer kayıtlara göre 13 yıllık kıdemi olan ve kimyasal madde taşıyan tankerde vasıflı bir işçi olarak şoförlük yapan davacının asgari ücret ile çalıştığının kabulü hayatın olağan akışına aykırıdır. Davacı tanığı davacının iddiasını doğrulamıştır. 2002 yılında çalışan davalı tanığı da asgari ücretin üzerinden ücret almıştır. En önemli delillerden biri ise davacının 1997 yılı Aralık ayı bordrosudur. Bu bordro incelendiğinde davacının o tarihteki asgari ücretin üzerinde ücret aldığı sabittir. Bu delilere göre davacının iddia ettiği gibi 700,00 TL net ücret ile çalıştığının kabulü ve bu ücrete göre kıdem tazminatı ve yıllık ücretli izin alacağının hesaplanıp hüküm altına alınması gerekir. Bozma gerekleri tam olarak yerine getirilmeden karar verilmesi isabetsizdir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 3/10/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.