4733 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/18013 Esas 2016/2871 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/18013
Karar No: 2016/2871

4733 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/18013 Esas 2016/2871 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında 4733 sayılı yasaya muhalefet suçu nedeniyle alt sınırı 5 gün olan adli para cezası verilmiş ancak gerekçe gösterilmeden alt hadden uzaklaşarak uzun süreli hapis cezasına hükmedildiği belirtilmiştir. Bunun nedeni ise, TCK’nın 52/1 fıkrasına göre alt sınırı 5 gün olduğu için böyle bir karar verilmiştir. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle, bu madde yeniden değerlendirilmelidir. Maddeye göre, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine karar verilmiştir. Ancak, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar bu hak ve yetkilerden yoksun bırakılması gerektiği unutulmuştur. Bu nedenle, yapılan karar yasaya aykırıdır ve sanığın temyiz itirazları kabul edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 52/1 ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi olarak belirtilmiştir.

7. Ceza Dairesi 2014/18013 E. , 2016/2871 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere ve tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Adli para cezasının TCK’nın 52/1 fıkrası gereğince alt sınırının 5 gün olduğu ve sanık hakkında temel cezanın alt hadden tayin edildiği belirtilip hürriyeti bağlayıcı cezasının alt hadden verildiği halde adli para cezasının gerekçe gösterilmeden alt hadden uzaklaşılarak tayini ile uzun süreli hapis cezasına hükmolunan sanık hakkında infazda tereddüte neden olunacak şekilde iki defa 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına hükmedilmesi ile 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin iki ayrı bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E, 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ile hükmün ilk fıkrasında "120 gün" ibaresi çıkartılarak yerine "5" gün yazılması,ikinci sıradaki fıkradan "100 gün" ibaresi çıkartılarak yerine "4 gün" yazılması hükmün 4. sırasındaki fıkrasına "80 tl" yazılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.02.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.