Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama, trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm :Taksirle yaralama suçundan; TCK"nın 89/4, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet.
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan; Beraat,

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Olay günü 176 promil alkollü halde kullandığı araçla yolda zikzak çizen sanığın, önleyici hizmetler şube müdürlüğünde görevli motorize ekip memurları katılanlarca durdurulmak istendiği, bu ana kadar trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun unsurlarının oluştuğu, bu suçun oluşmasından sonra, sanığın uyarı üzerine durma amaçlı yolun sağına yanaştığı, katılanların sanığa ait aracın önüne geçip motosikletten inmek üzere iken birden hızlanan sanığın katılanlara çarparak motosikleti aracın altına alıp sürüklemesi şeklinde gerçekleşen olayda, atılı suçun unsurlarının oluşmasına rağmen mahkemece sanığın atılı suçtan mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu subuta eren sanığın bu eyleminden sonra kendisini durdurmak amacıyla kullandığı aracının önüne geçen polis memurlarına çarparak yaralanmalarına neden olduğu ve eylemin görevli memuru kasten yaralama, suçu kapsamında değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
176 Promil alkolü olarak araç kullanarak kazaya neden olan sanığın eylemi bilinçli taksirle işlediği anlaşılmasına rağmen hükmedilen cezanın TCK"nın 22/3. maddesi gereğince artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.