Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/327 Esas 2020/2378 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; onanmasına dair Dairemizin 07.11.2019 gün ve 2019/6964 - 2019/ 11053 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
1-Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre davacı-davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme istekleri yersizdir.
2-Davacı-davalı kadın dava dilekçesinin dava konusu ve değer bölümünde boşanma ile 50.000 TL maddi ve manevi tazminat talep etmiş, sonuç kısmında ise 500 gram civarı ziynet eşyalarının karşılığı olarak 50.000 TL maddi ve manevi tazminat talep ettiğini beyan etmiştir. Davacı-davalı kadın ön inceleme duruşmasında 50.000 TL "Tazminat" talebinin ziynet eşyası alacağına yönelik olduğunu belirtmiş, yargılamanın devamında kadının ziynet alacağı yönünden tefrik kararı verilmiştir. Davacı-davalı kadının bu talebi hukuki ve maddi açıdan belirsizlik taşımakta olup bu belirsizlik ön inceleme duruşmasında giderilememiştir. Taleplerin her birinin aynı hukuki ilişki kapsamına dahil edilmesi mümkün bulunmamaktadır. Hakim, uyuşmazlığın aydınlatılmasının zorunlu kıldığı durumlarda, maddi veya hukuki açıdan belirsiz yahut çelişkili gördüğü hususlar hakkında, taraflara soru sorabilir açıklama yaptırabilir (HMK m. 31). Davacı-davalı kadının dava dilekçesindeki 50.000 TL"lik maddi ve manevi tazminat talebinin ne kadarının "Boşanma sebebiyle mevcut veya beklenen menfaatinin zedelenmesinin" karşılığı olduğu (TMK. m. 174/1), ne kadarının manevi tazminata (TMK m. 174/2) yönelik olduğu sorulup açıklattırılarak taraf delillerinin değerlendirilerek gerçekleşecek sonucu uyarınca bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde
kadının boşanmanın feri niteliğindeki maddi ve manevi tazminat talepleri hakkında karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Ne var ki, bu hususlar ilk incelemede kısmen gözden kaçırılmıştır. Açıklanan sebeple, davacı-davalı kadının karar düzeltme itirazlarının bu yönden kısmen kabulü ile Dairemizin 07.11.2019 tarih, 2019/6964 esas ve 2019/11053 karar sayılı onama ilamının boşanmanın feri niteliğindeki maddi ve manevi tazminat talepleri hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair tesis edilen hüküm yönünden kaldırılmasına, ilk derece mahkemesi hükmünün bu yönden bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Hukuk Muhakemeleri Kanununun 440-442. maddeleri gereğince davacı-davalı kadının karar düzeltme isteğinin kısmen kabulüne, yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple 07.11.2019 tarih, 2019/6964 esas ve 2049/11053 karar sayılı onama ilamının boşanmanın feri niteliğindeki maddi ve manevi tazminat talepleri hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair tesis edilen hüküm yönünden kaldırılarak ilk derece mahkemesi hükmünün bu yönden BOZULMASINA, davacı-davalı kadının diğer karar düzeltme itirazlarının ise yukarıda 1. bentte gösterip sebeple REDDİNE, karar düzeltme harcının istek halinde yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 01.06.2020 (Pzt.)