Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/1447 Esas 2014/2913 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Gönen(Balıkesir) Kadastro Mahkemesi
TARİHİ : 27/11/2013
NUMARASI : 2011/2-2013/2

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R
Kadastro sırasında... Köyü, 128 ada 1 parsel sayılı 9816 m² yüzölçümündeki taşınmaz, 3402 sayılı Kanunun (5831 sayılı Kanun ile eklenen) Ek-4. maddesi uyarınca, 2/B kapsamında .. Köyü tüzel kişiliğinin kullanımında olduğu belirtilerek tarla niteliğiyle H.. H.. adına tesbit edilmiştir.
Davacı Orman Yönetimi, ilân süresi içinde çekişmeli taşınmazın, orman sayılan yerlerden olduğu iddiası ile dava açmıştır.
Mahkemece; davanın mülkiyete yönelik olduğu, asliye hukuk mahkemesinin görevli bulunduğu gerekçesi ile görevsizlik kararı verilmiş, hüküm davacı Orman Yönetimi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 3402 sayılı Kanuna 5831 sayılı Kanun ile eklenen Ek-4. madde uyurınca yapılan kullanım kadastrosuna itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 2001 yılında 6831 sayılı Kanunun 3302 sayılı Kanunla değişik 2/B uygulaması vardır.
İncelenen dosya kapsamına ve toplanan delillere göre, mahkemece verilen görevsizliğe ilişkin karar yerinde değildir. Şöyle ki;
Dava, 3402 sayılı Kanunun Ek-4. maddesi uyarınca yapılan kullanım kadastrosuna ilân süresi içinde açılan kullanım kadastrosu tesbitine itiraza ilişkin olup; kadastro mahkemesinin görevini belirleyen 3402 sayılı Kanunun 24 ve devamı maddeleri ile 6831 sayılı Kanunun 11. maddeleri gözönünde bulundurulduğunda, ilân süresi içinde açılan bu nitelikteki davaların kadastro mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekirken, mahkemece yazılı olduğu gibi hüküm kurulmuş olması yerinde olmayıp, bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı Orman Yönetiminin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde iadesine 06/03/2014 günü oy birliği ile karar verildi.