Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/1538 Esas 2015/6716 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4 50, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 31.10.2014 tarih ve 2013/28978 E. 2014/21467 K. sayılı kararı ile CMK"nın 234/2. maddesi uyarınca yaşı küçük mağdurlara vekil atanarak gerekçeli kararın vekillere tebliği için dosyanın mahkemesine tevdiine karar verildiği, mağdurlara vekil atanarak, kararın atanan vekillere tebliğ edildiği, mağdurlar vekillerinin hükmü temyiz ettiği görülmekle, mağdurların 5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçta zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve vekili aracılığıyla hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdurların CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusursuz olduğuna, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Asli kusurlu olarak bir kişinin vücut fonksiyonlarına 2. derece etkili kemik kırığı meydana gelecek ve hayati tehlike geçirecek, bir kişinin de basit tıbbi müdehale ile giderilebilir derecede yaralanmasına neden olan sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, TCK"nın 22/4 ve 61 maddeleri gereğince sanığın kusurunun yoğunluğu ve meydana gelen yaralanmaların niteliği dikkate alınarak asgari hadden uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de; sanık hakkında hükmedilen 6 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, adli para cezasına çevrilmesi ve bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında yasal dayanak olan yasa hükümlerinin gösterilmemesi ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesi ile TCK"nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.