MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;
6.4.2010 tarihli tutanak içeriğine göre, devriye gezen ekiplerin, saat 23.00 sıralarında tamir amacıyla Işık Oto Kaporta isimli işyerine bırakılmış müştekiye ait aracın park lambalarının yanık vaziyette olduğunu görmeleri üzerine aracı kontrol ettiklerinde sağ arka kapı camının kırık ve oto teybi yerinin boş olduğunu görmeleri üzerine işyeri sahibi olan tanık ..."a ulaştıkları, tanığın, müştekinin aracı tamir için kendilerine bıraktığı, arızayı akşama kadar gidermedikleri ve aracın tekerliklerinin takılı olmaması nedeniyle işyeri içine alamadıklarından işyeri önünde kilitli vaziyette bıraktıkları, polisin kendisini saat 22.30 sıralarında araması üzerine olaydan haberi olduğu yolundaki beyanı ile uyap sorgulamasında suç tarihinde güneşin 17.55 te batması göz önünde bulundurularak, tanığın işyerini tam olarak hangi saatte kapattıklarına dair açıklayıcı beyanda bulunmadığının anlaşılması karşısında hırsızlık eyleminin gece sayılan zaman dilimi içerisinde gerçekleştiğinin kesin olarak belli olmaması nedeniyle, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık eyleminin gündüz vakti işlendiğinin kabulü ile hüküm kurulması gerekirken, suç saati kesin olarak tespit edilmeden, TCK"nın 143. maddesince verilen cezada artırım yapılarak fazla ceza tayin edilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, aynı yasanın 142/1-b maddesi gereğince sonuç cezanın 2 yıl
hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.01.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.