Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6311 Esas 2020/41 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın, mağdure Ceylin"e cinsel nitelikte fotoğraf ve video gösterme eyleminin TCK"nın 105. maddesinde düzenlenen cinsel taciz suçunu değil, aynı Kanunun 226/1-a. maddesinde düzenlenen müstehcenlik suçunu teşkil ettiği ve bu suçun kovuşturulmasının şikayete bağlı olmadığı gözetilerek bu suçtan mahkumiyeti yerine şikayetten vazgeçme nedeniyle cinsel taciz suçundan açılan kamu davasının düşmesine karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış ve hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Tüm dosya kapsamına göre olay günü sanığın, on bir yaşı içerisinde bulunan mağdurenin beliyle bacağına dokunup ayrıca kolundan tutarak elindeki kuşu sevmesini istemesi şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan tespit edilmesi nedeniyle sonuç ceza miktarının değişmediği nazara alınıp, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; isnat edilen suçun sanık tarafından işlendiğinin belirlendiği, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 06.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.