Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/5460 Esas 2019/1282 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı Sosyal Güvenlik Kurumu vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 20/06/2011 gününde verilen dilekçe ile yersiz ödemelerin iadesi istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/11/2011 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Davacı Sosyal Güvenlik Kurumu olduğu halde karar başlığında ... yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirildiğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Dava, yersiz ödenen aylıkların tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalıya 2022 sayılı Kanun gereğince aylık bağlandığını ancak davalının 01/06/2010 tarihinden itibaren 7242953852 sicil numarası ile Bağ-Kur kaydının tespit edildiğini belirtmiş 01/06/2008- son 05/2010 tarihleri arasında aylığa hak kazanmadığı halde yersiz olarak ödenen 2.780,34 TL"nin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; 2022 sayılı Kanun"un 5. maddesi ve 65 Yaşını Doldurmuş, Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk Vatandaşları İle Özürlü ve Muhtaç Türk Vatandaşlarına Aylık Bağlanması Hakkında Yönetmeliğin 19. maddesi gereğince özürlü olması sebebiyle maaş bağlanan kişinin bir işte çalışmaya başlaması halinde bağlanan maaşın kesilip, yapılan ödemelerin iadesinin gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davalıya özrü nedeniyle 2022 sayılı Kanun gereğince 01/10/2005 tarihinden itibaren aylık bağlandığı, davacı kurum tarafından sonradan yapılan denetimde, davalının 01/06/2010 tarihinden itibaren Bağ-Kur kaydı tespit edilerek 01/12/2008 tarihli işlem ile maaşının kesildiği ve yersiz olarak yapılan ödemelerin iadesinin istenildiği anlaşılmaktadır.
2022 sayılı Kanun"un Geçici 3. Maddesinde "(Ek madde: 12/07/2013- 6495 S.K./73. Md.) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar bu Kanun kapsamında yersiz veya fazla ödenmiş aylıklar sebebiyle ilgililer adına çıkarılmış olan borç ve para cezaları ile bunlara ilişkin faizler terkin edilmiş sayılır ve haklarında herhangi bir adli, idari ve icrai takibat yapılmaz.” şeklinde yeni bir düzenleme yapılmış ve söz konusu düzenleme karar tarihinden sonra yürürlüğe girmiştir. Hal böyle olunca, anılan değişiklik nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 07/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.