Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/3996 Esas 2019/2094 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3996
Karar No: 2019/2094
Karar Tarihi: 28.03.2019

Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/3996 Esas 2019/2094 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde açılan bir davada sanık kasten yaralama ve tehdit suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz edilen hüküm Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından görevsizlik kararıyla bozulmuştur. Yapılan incelemede, kasten yaralama suçu için verilen doğrudan adli para cezası bakımından, ceza türü ve suç tarihi göz önüne alındığında temyiz kabiliyeti olmadığı için, sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Tehdit suçu için ise, sanığın mağdura baskı uyguladığı ve saldırmakla tehdit ettiği iddiası belirtilmiştir. Bu suçun yağma suçu olup olmadığına ilişkin tartışmanın Ağır Ceza Mahkemesinde yapılması gerektiği, ancak yerel mahkeme tarafından bu suç için hüküm verilmiş olduğu belirtilerek sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Bu sebeple hüküm isteme aykırı olarak bozulmuştur. 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi, sanık için üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin olmamasını öngörmektedir. 5237 sayılı TCK'nın 150/1. maddesi, yağma suçu hakkındadır ve yağmada daha az cezayı gerektiren halleri düzenlemektedir. 1412 sayılı CMUK'un 326. maddesi, hükmolunan cezanın süresi bakımından kazanılmış hakkının korunmasını öngörmektedir.

6. Ceza Dairesi 2016/3996 E. , 2019/2094 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 18/04/2016 tarihli görevsizlik kararı ile dosya Dairemize gönedirilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
Sanık hakkında hükmolunan doğrudan adli para cezasının miktarı bakımından, 14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle, sanık ..."ın temyiz isteminin, CMUK"un 317. maddesi gereğince, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
Sanığın, mağdur ..."e verdiği borcun geri ödenmemesi nedeniyle mağdurları tehdit edip, elindeki sopa ve çakı ile mağdurlara saldırmak suretiyle para istemesine yönelik iddia karşısında; eylemin yağma ve/veya yağmada “Daha az cezayı gerektiren hal” başlıklı 5237 sayılı TCK"nin 150/1. maddesindeki suçu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesince hükmolunan cezanın süresi bakımından kazanılmış hakkının korunmasına, 28/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.