MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai ile yemek ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde satış temsicisi olarak haftanın beş günü 08:30-18:30 arası ve cumartesi günleri 09:00-14:00 arası çalıştığı halde fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, işyeri uygulaması haline gelen yemek yardımının Ekim 2008 tarihinden itibaren ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma alacağı ile yemek ücret alacağını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğunu, yemek yardımının tüm pazarlama yönetmeni ve müşteri temsilcileri yönünden kaldırıldığını, zamanaşımının dolduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının işyerindeki çalışma düzenine göre toplam fazla çalışmalarının yılda ikiyüzyetmiş saati geçmediği gerekçesi ile fazla mesai alacağının reddine, Ekim 2008 dönemine kadar yararlandığı yemek yardımı alacağının kesildiği iş şartlarında esaslı değişiklik niteliğinde olduğu ancak davacının iş sözleşmesinin feshine kadar uygulamayı benimsediği gibi bölüm müdürü ile haftada üç gün işyeri dışında pazarlama işi yaptığı ve bu sırada yedikleri yemeğin şirkete fatura edildği, yemek yardımının bu kabil bir uygulamaya dönüştüğü, yemek yardımının davacı ile aynı pozisyonda olan Türkiye genelindeki tüm satış temsilcileri yönünden kaldırıldığı buna göre eşit işlem borcuna aykırılıktan söz edilemeyeceği , davacının son bir aylık dönemde yerine alınan başka bir satış temsilcisi ile çalıştığı, bu kişiye yemek kartı verilirken davacıya verilmediği eşit işlem borcuna aykırılık teşkil eden bu döneme ilişkin davacının yemek yardımına hak kazandığı gerekçesi ile 220,00 TL yemek yardımı alacağının kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, yemek ücreti konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, satış elemanı olarak 01.04.2005 - 04.09.2013 tarihleri arasında çalışan davacı en son Ekim/2008"de yemek çeki verildiğini, daha sonra yemek çeki verilmediğini ve yemek ücreti ödenmediğini, davalı işyerinde eşitlik ilkesine aykırı davranılarak sadece davacı ve satış ekibinden ... adlı işçiye ayrı muamele yapılarak yemek ücreti verilmediğini, diğer tüm personele yemek ücretlerinin ödendiğini iddia ederek yemek ücret alacağını talep etmiştir. Davalı ise yemek yardımının herkes için kaldırıldığını savunmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; işyerinde bir kısım işçiye yemek ücreti verildiği ya da ayni olarak yemek yardımı yapıldığının tanık beyanlarından anlaşıldığı, davalı işverence davacı işçinin yemek yardımının kaldırılması suretiyle yapılan değişikliğin iş şartlarında esaslı değişiklik olduğu ve davacı işçi tarafından altı işgünü içinde kabul edildiğine dair yazılı bir delil sunulmadığı belirtilerek davacının yemek yardım alacağının hesaplandığı belirtilmiştir. Davalı tanıklarından ..., yemek karnesinin kesildiği dönem işyerine erzak getirilerek yemek yapıldığını ve yemek yendiğini davacının dışarıda çalıştığı için yiyemediğini, davacının müdür ile haftada üç kez dışarıda yemek yediğini ve şirkete fatura edildiğini beyan etmiştir. Davalı tanığın beyanına ilişkin taraflardan diyecekleri sorularak varsa bu konudaki belge fatura ibrazından sonra saha dışına çıkılmadığı dönemde davacıya yemek verilip verilmediği araştırılarak sonucuna göre yemek ücretinin belirlenmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.