22. Hukuk Dairesi 2015/11732 E. , 2016/17049 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili uzun yıllar değişen alt işverenler işçisi olarak davalı idare nezdinde çalıştığını, iş sözleşmesinin emeklilik sebebiyle davacı tarafından feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Her iki davalı vekili, husumet yönünden davanın reddi gerektiğini, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini emeklilik sebebiyle sona erdirdiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili ve davalı ... Rektörlüğü vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda; davacı temizlik işçisi olarak davalı üniversitede; diğer davalı Ltd. Şti. nezdinde en son 01.07.2013- 27.02.2014 tarihleri arasında çalışmıştır. Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı idarenin asıl işveren davalı şirketin ise son alt işveren olarak davacının taleplerinden sorumlu oldukları, davacının iş sözleşmesini emeklilik sebebiyle sona erdirdiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi isabetlidir. Ancak, dosya kapsamındaki deliller ve yapılan işin niteliği itibariyle geçerli olduğu anlaşılan alt işverenlik ilişkisine göre, mahkemece davanın mali sonuçlarından davalıların müştereken ve müteselsilen sorumluluklarına hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde son alt işveren şirket olan davalı Ltd. Şti."nin kıdem tazminatının 6.033,11 TL"sinden sorumlu tutulması hatalı olmuştur.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Temyize konu kararın, “Brüt 18.506,29 TL kıdem tazminatı alacağının (davalı ..... Ltd. Şti."nin bu miktarın 6.033,11 TL"sinden sorumlu olmak kaydı ile) 27.02.2014 tarihinden itibaren hesaplanacak mevduata uygulanan en yüksek banka faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı tarafa verilmesine,” hükmünü içeren 1. fıkradaki parantez içindeki (davalı ......Ltd. Şti."nin bu miktarın 6.033,11 TL"sinden sorumlu olmak kaydı ile) cümlesinin hükümden çıkartılarak yerine; “-Brüt 18.506,29 TL kıdem tazminatı alacağının 27.02.2014 tarihinden itibaren hesaplanacak mevduata uygulanan en yüksek banka faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı tarafa verilmesine, ”rakam ve sözcükleri yazılmak suretiyle hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden ....... Şti."ye yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 09.06.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.
