Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28387 Esas 2022/8756 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 18.02.2016 havale tarihli temyiz dilekçesinde “Hakkında verilen hükmü temyize göndermek istiyorum” şeklindeki talebinin sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkûmiyet ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığı hükümlerine yönelik olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlal etme suçundan ceza verilmesine yer olmadığı kararı verildiği, sanık ve müdafiinin bu kararı temyiz etmekte hukuki bir menfaatleri olmadığı gibi kararın gerekçesine yönelik bir temyiz itirazları da bulunmadığından sanık ve müdafiinin temyiz taleplerinin REDDİNE,
2- Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkûmiyet kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde suçun gece vakti sayılan zaman diliminde gerçekleştirilmiş olması sebebiyle cezada artırım yapılmasına karşın, artırım maddesi olan 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin yazılmaması mahallinde tamamlanabilir yazım noksanlığı olarak kabul edilmiş, TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 09.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.