MAHKEMESİ : Konya 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/11/2012
NUMARASI : 2011/200-2012/979

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 25/01/2010-21/12/2010 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi B. K. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
Davacı, 25.01.2010 ile 21.12.2010 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespitini istemiştir.
Mahkemece, davacının yapmış olduğu işin tarım işi niteliğinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu"nun 2. maddesine göre; bir kimsenin sigortalı sayılabilmesi için bir veya daha fazla işveren nezdinde eylemli biçimde hizmet akdine dayalı çalıştığının saptanması zorunludur. Hizmet akdinin unsurları ise belirli bir işverene “zaman” ve “bağımlılık” unsurlarına göre çalışma esasına göre belirlenmiştir. “Bağımlılık” tan amaç bir işverenin göstereceği işi, emir ve talimatına göre yerine getirmek ve onun buyruğu altında bulunmaktır. Bu işin belli bir zaman kesiti içerisinde yerine getirilmesi ve yerine getirmek üzere hazır vaziyette beklemek; hizmet akdinin zaman unsurunu oluşturur. Ücretin varlığı ve biçimi hizmet akdinin zorunlu unsuru olarak kabul edilemez. Ancak, akdin kanıtlanması yönünden rol oynayabilir.
506 Sayılı Yasa"nın 3/1-A-b maddesinde de; özel sektöre ait tarım ve orman işlerinde ücretle ve sürekli olarak çalışanların sigortalı olabilecekleri öngörülmüştür.
Tarım işi; Yargıtay uygulamasında kabul edildiği üzere;üretim,bakım ve yetiştirmeye yönelik faaliyetleri kapsar.
Somut olayda, davacının davalı A.. E..e ait besi çiftliğinde sürekli olarak çalıştığını iddia ettiğine göre, mahkemece işin tarım işi niteliğinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, davanın esasına girilerek davanın nitelikçe kamu düzenini ilgilendirdiği nazara alınarak, resen seçilecek tanıkların çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak, araştırma genişletilerek tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
03/04/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.