Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/19311 Esas 2014/26207 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/19311
Karar No: 2014/26207
Karar Tarihi: 17.11.2014

Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/19311 Esas 2014/26207 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir göçmen kaçakçılığı davasında, sanığın suçlu bulunmasına ve adli para cezasına çarptırılmasına karar verilmiştir. Ancak, para cezasının taksitlendirilirken yasalara aykırı hareket edilmiş ve infaz yetkisi kısıtlanmıştır. Kararda, bu durumun düzeltilmesi gerektiği belirtilmiş ve hüküm TCK'nın 52/4 maddesinin uygulandığı bölümden \"karar kesinleşme tarihinden sonra\" ibaresinin çıkarılması suretiyle düzeltildikten sonra onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: TCK'nın 52/4 maddesi adli para cezasının taksitlendirilmesine yöneliktir, 5275 sayılı Yasa 109. maddesi infaz yetkisi konusunda düzenlemeler getirmektedir ve Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzük'ün 51. maddesi de bu konuda detaylı bilgi vermektedir. Ayrıca, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1 maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi de düzeltilmesi gereken durumlar için yol gösterici niteliktedir.

8. Ceza Dairesi 2014/19311 E. , 2014/26207 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Göçmen kaçakçılığı
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin suçun sabit olmadığına, teşdide ve lehe hükümlerin uygulanmamasına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak:
Sanık hakkında hükmedilen adli para cezası taksitlendirilirken 5237 sayılı TCK.nun 52/4, 5275 sayılı Yasanın 109 ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddelerine aykırı olarak sanığın aleyhine ve infaz yetkisini kısıtlar şekilde para cezasının kararın kesinleşmesinden itibaren takside bağlanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün TCK.nun 52/4 maddesinin uygulandığı bölümden “karar kesinleşme tarihinden sonra” ibaresinin çıkarılması suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 17.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.