Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/14565 Esas 2020/9454 Karar Sayılı İlamı

Karşılıksız yararlanma suçundan sanık ..."nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 163/3 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Samsun 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/04/2018 tarihli ve 2016/799 esas, 2018/319 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 24/02/2020 gün ve 18094/2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28/02/2020 gün ve 2020/27538 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın farklı zamanda gerçekleştirdiği aynı eyleminden dolayı, Samsun 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/04/2018 tarihli ve 2016/799 esas, 2018/319 karar sayılı dosyası nedeniyle yargılamasının yapılarak mahkum edildiği, bu eylemin suç tarihinin 09/06/2016, iddianame tarihinin ise 19/12/2016 olduğu, anılan dosyanın istinaf edilmeksizin 17/05/2018 tarihinde kesinleştiği, kanun yararına bozma ihbarını yapan Samsun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin derdest dosyasının ise suç tarihinin 18/05/2016, iddianame tarihinin ise 14/11/2017 tarihi olup tüm suç tarihlerinden sonra olduğu, sanığın işlemiş olduğu her iki karşılıksız yararlanma suçlarının ilk iddianame düzenleme tarihine kadarki süre içerisinde kalması karşısında; iddianame düzenleme tarihi daha önce olan Samsun 7. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından her iki dosyanın birleştirilerek zincirleme suç hükümlerine göre beraber görülmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde davaya devam edilerek mahkumiyetine karar verilmesindeisabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ... hakkında 18/05/2016 ve 09/06/2016 tarihlerinde kaçak elektrik kullandığından bahisle ayrı ayrı tutanak düzenlendiği ve 09/06/2016 tarihli tutanakla ilgili 19/12/2016 tarihinde, 18/05/2016 tarihli tutanakla ilgili olarak da 09/03/2018 tarihinde ayrı ayrı kamu davası açıldığı, 09/06/2016 tarihli tutanakla ilgili Samsun 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/04/2018 tarihli ve 2016/799 E. 2018/319 K. sayılı ilam ile sanığın mahkumiyetine(erteli 10 ay hapis cezası) karar verildiği ve bu kararın 17/05/2018 tarihinde istinaf edilmeden kesinleştiği, anılan kararda sanık hakkındaki 18/05/2016 tarihli tutanaktan bahsedilmediği ve sanık hakkında TCK’nın 43. maddesinin uygulanmadığı, 18/05/2016 tarihli tutanakla ilgili ise Samsun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/240 E. sayılı dava dosyasının halen derdest olduğu anlaşılmakla; anılan derdest dosyada, iddianame tarihleri dikkate alındığında 18/05/2016 tarihli tutanak ile 09/06/2016 tarihli tutanak arasında hukuki kesinti bulunmadığı ve sanığın eylemini zincirleme olarak gerçekleştirdiği nazara alınarak sanık hakkında 18/05/2016 tarihli tutanak nedeniyle mahkumiyet kararı verilip TCK’nın 43. maddesi ile arttırım yapıldıktan sonra, önceki suç nedeniyle verilen hapis cezası da (10 ay hapis cezası) mahsup edilerek sonuç cezanın belirlenmesi gerektiği ve bu şekilde hukuka aykırılığın giderilmesi imkanı bulunduğu değerlendirilmekle; başka bir yol ve yöntem ile giderilmesi imkanı bulunan hukuka aykırılıkların bulunduğu kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, (SAMSUN) 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.04.2018 tarihli ve 2016/799 E., 2018/319 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 28/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.