...M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan ..."ın, ziyaretçi listesine ekleme yapılmasına ilişkin talepte bulunması üzerine talebin reddine ilişkin, ...M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünün 24/10/2014 tarihli ve 2014/1584 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair, ...İnfaz Hakimliğinin 06/11/2014 tarihli ve 2014/523 esas. 2014/534 sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile söz konusu kararın kaldırılmasına ilişkin, ...Ağır Ceza Mahkemesinin 13/11/2014 tarihli ve 2014/688 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığının 22/01/2015 gün ve 5324 sayılı yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/02/2015 gün ve KYB.2015-33506 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
İnfaza ilişkin hususların kazanılmış hak oluşturmayacağı gözetilerek yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, Hükümlü Ve Tutukluların Ziyaret Edilmeleri Hakkında Yönetmeliğin 9/2. maddesinde yer alan "Hükümlü ve tutuklular, birinci fıkrada sayılanlar dışında kalan üç ziyaretçisinin adı ve soyadı ile bilmesi hâlinde adresini ceza infaz kurumuna kabulünden ve kendisine bu hususun tebliğ edildiği tarihten itibaren 60 gün içinde bildirir. Bu ziyaretçiler, ölüm, ağır hastalık, doğal afet, hükümlü ve tutuklunun nakli ya da ziyaretçinin ziyaret olanağını ortadan kaldıracak yerleşim yeri değişikliği gibi zorunlu hâller dışında değiştirilemez. Ceza infaz kurumu yönetimince, gerekli görülmesi hâlinde bildirilen ziyaretçiler hakkında, ziyarette bulunmalarında sakınca bulunup bulunmadığı konusunda kolluk aracılığıyla araştırma yaptırılır. Sakıncalı görülenlere ziyaret izni verilmez ve yeni ziyaretçinin bildirilmesi istenir." şeklindeki hüküm dikkate alındığında, hükümlünün 24/05/2013 tarihinde ceza infaz kurumuna alındığı sırada "Hükümlü ve tutukluların bilmesi gereken hususlar" başlıklı tutanağın aynı tarihte kendisine tebliğ edildiği, hükümlünün buna rağmen listesinde iki kişilik boşluk bırakarak 60 günlük sürenin dolmasından sonra ziyaretçi listesine ekleme yapılmasına yönelik talepte bulunduğu ve mazeret olarak da askerde olan arkadaşının askerden terhis olmasını gösterdiği, ziyaretçi listesine sonradan ekleme yapılmasını istemenin listede değişiklik yapılması ile aynı sonucu doğuracağı ve bunun ancak bahse konu yönetmelikte belirlenen zorunlu hallerde mümkün olabileceği, hükümlü ve tutukluların ziyaret edilmelerinin kurum güvenliği ve disiplini bakımından önem arz ettiği de dikkate alındığında, ziyaretçi listesine süresinden sonra ekleme yapılmasına yönelik yasal mazeret göstermeyen hükümlünün itirazının reddi yerine kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ile bunun dışında kalan ve ceza hükmü içeren özel ceza yasalarıyla verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulanmasındaki temel ilke ve amaçlar ile infaz şekilleri, infazın ertelenmesi, infazla ilgili kararlar, denetimli serbestlik, kamuya yararlı bir işte çalıştırma, koşullu salıverme, seçenekli yaptırımların uygulanması, tutuklama kararının yerine getirilmesi, özel infaz hükümleri, mükerrirlere özgü infaz rejimi gibi cezaların infazına ilişkin usul ve esasları düzenleyen, temel bir yasa olup, ceza hükmü içeren yasalar uyarınca verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulama usul ve esaslarını düzenleyen ve içerisinde ceza hükmü içeren bir düzenlemenin de yer almadığı temel yasa niteliğindeki bu yasa özel ceza yasası olarak değerlendirilemez.
Yargıtay Dairelerinin süregelen uygulamalarında; infaz edilmekte olan cezaya ilişkin ortaya çıkan infaz sorunlarına ilişkin ihtilafların kanun yolu incelemeleri, infazı yapılan hükümde uygulanan ceza normunun temyiz incelemesini yapan Daireler tarafından yapılmıştır. 5275 sayılı Yasa’nın yürürlüğünden sonra da; Yargıtay 11.C.D.’nin 20/11/2013 gün ve 2013/20450 esas, 2013/17234 karar sayılı, Yargıtay l. C.D.’nin 27/01/2014 gün ve 2014/693-234 E.K. sayılı, Yargıtay 8.C.D.’nin 17/03/2014 gün ve 2014/915-6613 E.K. sayılı ve 10/02/2014 gün ve 2014/913-2593 E.K. sayılı, Yargıtay l0.C.D.’nin 17/02/2014 gün ve 2014/904-1059 E.K. sayılı ve 04/03/2013 gün 2012/28685 esas, 2013/2014 karar sayılı, Yargıtay 4.C.D.’nin 16/01/2014 gün ve 2012/36844 esas 2014/992 karar sayılı, Yargıtay 15.C.D.’nin 24/02/2014 gün ve 2014/2207-3249 E.K. sayılı kararlarda olduğu üzere, 5275 sayılı Yasanın infaz sırasında uygulaması ile ilgili ortaya çıkan hususlar yönünden verilen kararlara ilişkin kanun yolu incelemeleri Yargıtay’ın ilgili suça bakmakla görevli Dairesince yapılmakta, aynı şekilde anılan yasanın 111 ve devamı maddelerinde yer alan tutuklama kararının yerine getirilmesi, tutukluların hakları ve kısıtlayıcı önlemlerle ilişkin yerel mahkemelerce verilen ve temyize konu olmayan kararlar yönünden olağanüstü kanun yoluna başvuruları da yargılama konusunu oluşturan suça bakmakta olan ceza Dairelerince karara bağlanmaktadır.
Bu uygulamanın aksi düşünülecek olursa, Yargıtay’ın ceza dairelerinin tamamının bakmakta olduğu her türlü suç ve kabahatin infazı ile ilgili tüm hukuka aykırılıkların çözümünün Dairemizce yapılması sonucu doğacaktır ki bu da Yargıtay Kanunundaki iş bölümüne ilişkin hükümlere aykırılık teşkil edecektir.
Yargıtay Kanunu"nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14.maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, Dairemizin görevi özel ceza yasalarından veya Kabahatler Kanunu"ndan doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suç ve kabahatlere ilişkin temyiz incelemesi görevinden ibaret olup, Kanun Yararına Bozma talebinin konusu olan dosyanın yapılan incelemesinde;
Kanun yararına bozma talebinin hükümlü ...’ın ziyaretçi listesine süresinden sonra ekleme yapılmasına yönelik yasal mazeret göstermeyen hükümlünün itirazına ilişkin olduğu anlaşılmıştır.
Somut olayda; hükümlü hakkında hükmolunan ceza, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçlarına ilişkin olup, bu cezanın infaz sırasında uygulanan ve temel yasa özellikleri taşıyan 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı
Hakkında Kanunun, özel ceza yasası kapsamında değerlendirilemeyeceği cihetle, Kanun Yararına Bozma istemine konu hükümlerin konusuna ve Yargıtay Kanununun değişik 14.fıkrası ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 19.01.2015 tarih, 2015/8 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın anılan daireye GÖNDERİLMESİNE, 30/04/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.