Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2020/2059 Esas 2021/31 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2020/2059
Karar No : 2021/31

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Üretim Anonim Şirketi Genel Müdürlüğü

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Onikinci Dairesinin 27/11/2019 tarih ve E:2018/4419, K:2019/9285 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Elektrik Üretim A.Ş. Genel Müdürlüğünün 29/01/2015 tarih ve 2015/7 sayılı Genelge'nin 5. maddesinin iptali ve bu düzenleme nedeniyle davacının maaşından yapılan kesintilerin iadesine karar verilmesi istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onikinci Dairesinin 27/11/2019 tarih ve E:2018/4419, K:2019/9285 sayılı kararıyla;
Davacının Şanlıurfa ili, Bozova ilçesinde bulunan ... Hidroelektrik Santralinde memur olarak görev yaptığı;
Kurumun bekâr odası olarak adlandırılan kısmında kalan davacının, davalı idarenin 29/01/2015 tarih ve 2015/7 sayılı Genelgesi'nin 5. maddesinde yer alan düzenleme nedeniyle günlük 5,00-TL ücret ödemesi ve odada kalma süresinin 45 gün ile sınırlandırılması üzerine, kalmakta olduğu bekâr odasını boşaltmak zorunda kalacağını, bu lojmanlardan işçiler ücretsiz yararlanabilirken memurların yararlanamamasının eşitlik ilkesine aykırı olduğunu ileri sürerek, bu durumun düzeltilmesi talebiyle idareye başvuruda bulunduğu; davalı idarece başvuruya cevap verilmemesi üzerine bakılan davanın açıldığının anlaşıldığı;
Dava tarihinde yürürlükte bulunan 178 sayılı Maliye Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname'nin "Bütçe ve Mali Kontrol Genel Müdürlüğü" başlıklı 10. maddesinin (o) bendinde, "kamu kurum ve kuruluşlarınca işletilen eğitim ve dinlenme tesisi, misafirhane, kreş, spor tesisi ve benzeri sosyal tesislerden yararlanacak olanlardan alınacak asgarî bedelleri belirlemek, bu yerlerden elde edilen gelirlerin kullanımına ilişkin esas ve usuller ile bunlara ilişkin düzenlemeleri yapma(k) "nın Bütçe ve Mali Kontrol Genel Müdürlüğünün görevleri arasında sayıldığı;
13/12/1983 tarih ve 178 sayılı Maliye Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname'nin 10. maddesi ve 2015 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanunu'nun “Mali kontrole ilişkin hükümler” başlığı altındaki 8. maddesinin 7. fıkrasına göre, merkezi yönetim kapsamındaki kamu idareleri, döner sermayeli kuruluşlar, kamu iktisadi teşebbüsleri, kamu bankaları ile diğer kamu kurum ve kuruluşlarının tasarrufunda bulunan eğitim ve dinlenme tesisi, misafirhane, kreş, çocuk bakımevi, spor tesisi ve benzeri sosyal ve destek amaçlı tesislerden dinlenme amacıyla veya diğer amaçlarla yararlanacaklardan alınacak yemek, konaklama ve diğer hizmet bedellerinin tespitinde ve elde edilen gelirlerin kullanımındaki esas ve usulleri belirlemek amacıyla çıkarılan ve 15/01/2015 tarih ve 29237 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren "Kamu Sosyal Tesislerine İlişkin Tebliğ"in "Misafirhaneler" başlıklı II. bölümünün 3. maddesinde, "Her ne ad altında ve sürede olursa olsun (kiralanmış olan yerler dahil) kurumun tasarrufunda olan yerlerde personelin konaklaması halinde (lojman olarak tahsis edilenler hariç), bu yerler de “Misafirhane” kapsamında değerlendirilecektir."; "Ortak Hususlar" başlıklı V. bölümünün 9. maddesinin a) bendinde, "görevi ve unvanı ne olursa olsun hiçbir kişi ve personelin, tesislerden ve yukarıda belirtilen hizmetlerden bedelini ödemeden yararlandırılamaz" ç) bendinde ise, "375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 28. maddesinin (A) fıkrası uyarınca birinci derece kritik il olarak belirlenen illerdeki sosyal tesislerden yararlanacak olan güvenlik personeli hariç olmak üzere tesislerin devamlılık arz edecek şekilde pansiyon veya bekâr lojmanı olarak kullanılamaz" düzenlemelerine yer verildiği;
Kamu Sosyal Tesislerine İlişkin Tebliğ'de yer alan esaslar doğrultusunda davalı idarece çıkarılan 29/01/2015 tarihli, "Misafirevi, Eğitim Tesisi, Kreş ve Salon Ücretleri" konulu 2015/7 sayılı Genelge'nin "F-Diğer Hususlar" başlıklı bölümünün 5. maddesinde, "Her ne ad altında ve sürede olursa olsun (kiralanmış olan yerler dahil) kurumun tasarrufunda olan yerlerde personelin konaklaması halinde (lojman olarak tahsis edilenler hariç), bu yerler de "Misafirevi" kapsamında değerlendirilecektir." düzenlemesine, dava konusu edilen "A-Misafirhanelerde" başlıklı bölümünün 5. maddesinde ise, "Bekâr odasından yararlanacak bekar personelden 5,00 TL yatak bedeli alınacaktır. Ancak, bu madde kapsamında yalnızca bekâr odasının bulunduğu ünitenin personeli devamlılık arz etmemek koşulu ile en fazla 45 gün yararlandırılır. Yerin müsait olması durumunda 15 günden fazla olmamak koşulu ile bu süre uzatılabilir" düzenlemesine yer verildiği;
Aktarılan mevzuatın değerlendirilmesinden; merkez ve taşra teşkilatında görev yapan personelin, barınma ihtiyacının karşılandığı yerler olan bekâr odalarından ünite personelinin tamamının yararlanmasına imkân sağlayacak şekilde, konaklamada devamlılık arz etmemek koşuluyla süre sınırlaması getirilmesine ve buralardan yararlanması karşılığında ücret ödenmesine ilişkin dava konusu düzenlemenin, dayanağı olan Kamu Sosyal Tesislerine İlişkin Tebliğ'de yer alan kurallara uygun olduğu, kamu yararı, hizmet gerekleri ve üst hukuk normlarına aykırı olmadığı sonucuna ulaşıldığı; hukuka uygun bulunan düzenlemeye dayanılarak yatak bedeli adı altında davacının maaşından kesilen tutarın iadesinin de mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, eksik incelemeyle hukuka aykırı karar verildiği, dava konusu düzenlemenin başta Anayasa'nın eşitlik ilkesi olmak üzere birçok hukuka aykırılık içerdiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, Danıştay Onikinci Dairesince verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c) Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay Onikinci Dairesinin 27/11/2019 tarih ve E:2018/4419, K:2019/9285 sayılı kararının ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 14/01/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.