Hakaret - tehdit - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/33012 Esas 2016/13860 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/33012
Karar No: 2016/13860
Karar Tarihi: 21.06.2016

Hakaret - tehdit - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/33012 Esas 2016/13860 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında tehdit, yaralama ve hakaret suçlarından açıklanmasının geri bırakılması kararı verildi. Temyiz mahkemesi, yalnızca tehdit ve yaralama suçlarından verilen kararın itiraz edilebileceğine karar verdi. Hakaret suçuna ilişkin olarak ise, vekalet ilişkisi başlıklı 6. maddesi hükümleri gereği katılanların temyiz istemini kabul etti ve hüküm esastan reddedildi. Kanun maddeleri olarak, \".... Bakanlığı Personeline Karşı İşlenen Suçlar Nedeniyle Yapılacak Hukuki Yardımın Usul Ve Esasları Hakkında Yönetmelik”in vekalet ilişkisi başlıklı 6. maddesi ve tehdit ve yaralama suçlarına ilişkin itiraz hakkının olduğu kanun maddeleri gösterildi.

18. Ceza Dairesi 2015/33012 E. , 2016/13860 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit, yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1) Tehdit ve yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde;
Sanık hakkında tehdit ve yaralama suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları verildiği ve bu kararda da vekalet ücretine hükmedilmemesi karşısında, bu kararlara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, katılanlar ... ve ... vekilinin, tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2) Hakaret suçundan kurulan hükmün temyizinde ise;
28.04.2012 tarih ve 28277 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren “... Bakanlığı Personeline Karşı İşlenen Suçlar Nedeniyle Yapılacak Hukuki Yardımın Usul Ve Esasları Hakkında Yönetmelik”in vekalet ilişkisi başlıklı 6. maddesi hükümleri karşısında, katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz isteminin yerinde olduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki temyiz isteminin reddini isteyen düşünceye katılınmayarak, temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 21/06/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.