Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, mahkumiyete yeter nitelikte delil bulunmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Olay gecesi, idaresindeki motosiklet ile, meskun mahalde, orta refüj ile bölünmüş, tek yönlü 7,50 metre genişliğindeki düz, aydınlatmasız yolda, sol şeritte seyir halinde olan sanığın, idaresindeki aracın ön kısmıyla, önünde aynı yönde hafif sağ tarafta seyir halinde olan ölenin idaresindeki motosikletin sol arka yan kısmına sol şerit üzerinde çarpması şeklinde gerçekleşen olaydan sonra katılan tarafın gösterdiği tanık ..."in, ölenin, olayın gerçekleştiği yerin az ilerisinden sola döneceğini ve sola sinyal verdiğini belirtmesi, ölenin, olay yerinin sol tarafındaki mahallede ikamet etmesi ve sanığın çarptığı aracın sol yan arka kısmının hasar gördüğü hususları da dikkate alınarak takip mesafesini korumayarak ve olay mahalli T kavşak mahalline yaklaşırken hızını azaltmayarak sağ ön tarafında seyir halindeyken sola kontrolsüz şekilde doğrultu değiştiren motosiklete çarparak bir kişinin ölümüne bir kişinin de basit tıbbi müdehale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet veren sanığın tali kusurlu olduğu gözetilmeksizin sanık hakkında teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek fazla ceza tayini,
2-Katılanlardan ... ve ..."nın davada kendisini vekille temsil ettirmiş olması, diğer katılan ..."nın vekilinin bulunmaması karşısında vekalet ücretinin hangi katılan lehine takdir edildiği belirtilmeden, karışıklığa yol açacak şekilde ""sanıktan alınarak katılanlara verilmesine"" şeklindeki ibare ile yetinilmesi,
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan ""failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı"" gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.