Hakaret suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyetine dair, ... 1. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 24/01/2012 tarih ve 2011/431 esas, 2012/44 karar sayılı hükmün, sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 04/06/2015 tarih ve 2015/2093 esas, 2015/2302 karar sayılı kararıyla;
1- Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; böylece olaylara ilişkin sorunlarda gerekçenin yeterli bulunduğu,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada öngörülen suç tipine uyduğu,
Kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçundan hüküm kurulurken doğrudan TCK"nın 125/3-a maddesi gereğince temel cezanın belirlenmesi gerektiğinin gözetilmediği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.Ancak;
a- TCK"nın 58/7. maddesi uygulanırken yalnızca denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi yerine 5275 sayılı Kanun"un 107, 108. maddeleri uyarınca yapılacak infazı kısıtlar biçimde 1 yıllık denetim süresinin belirlenmesi,
b- TCK"nın 53/1-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar , diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1-a,b,d,e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık ..."nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde ise de bu aykırılıklar yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan 5320 sayılı yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322.maddesi uyarınca;
a- TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasından, "1 yıllık denetim süresinin" çıkartılması,
b- "TCK"nın 53. maddenin uygulanmasına" dair fıkranın hükümden çıkarılarak yerine " TCK"nın 53/1-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1- a, b, d, e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı” ifadesinin eklenmesi suretiyle tebliğnameye kısmen uygun olarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, karar verilmiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/06/2016 tarih ve 4-2016/153280 sayılı yazısı ile;
... (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 24/01/2012 gün, 2011/431 Esas ve 2012/44 Karar sayılı kararında, Sanığın katılanlara yönelik orman içinde gerçekleşen hakaret eyleminde, 5271 sayılı CMK"nın 226/2. maddesine aykırı olarak iddianame ile talep edilmediği halde ek savunma hakkı tanınmadan ve karar yerinde tartışılmadan, Sanığın cezasında 5237 sayılı TCK"nın 125/4. maddesi uyarınca artırım yapılmıştır.
SONUÇ VE İSTEM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜ,
2- Yargıtay 18. Ceza Dairesi"nin 04/06/2015 gün, 2015/2093 Esas ve 2015/2302 Karar sayılı kararında hakaret suçuyla ilgili bölümün kaldırılarak, Manisa (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 24/01/2012 gün, 2011/431 Esas ve 2012/44 Karar sayılı kararında hakaret suçuyla ilgili hükmün, 5271 sayılı CMK"nın 226/2. maddesine aykırı olarak iddianame ile talep edilmediği halde ek savunma hakkı tanınmadan ve karar yerinde tartışılmadan, Sanığın cezasında 5237 sayılı TCK"nın 125/4. maddesi uyarınca artırım yapılması, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken infazı kısıtlar şekilde denetim süresinin 1 yıl olarak belirlenmesi, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c. maddesinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (b) bendine ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararına göre Sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması yasaya aykırı bulunduğundan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca bozulması,
3- İtirazımız yerinde görülmediği takdirde, dosyanın itiraz hakkında bir karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİ, itirazen arz ve talep olunur.” şeklinde istemde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü:
II- İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz, hakaret suçundan, sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararının düzeltilerek onanmasına dair, Dairemizin 04/06/2015 tarihli kararına ilişkindir.
III- KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen 04/06/2015 gün ve 2015/2093 esas, 2015/2302 sayılı kararında, hakaret suçuna ilişkin verilen düzeltilerek onama kararının KALDIRILMASINA,
... 1. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 24/01/2012 tarih ve 2011/431 esas, 2012/44 karar karar sayılı mahkumiyet hükmünü içeren dosya yeniden görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığa ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede talep olunmayan TCK"nın 125/4. maddesi uyarınca sanığın cezasında arttırım yapılmak suretiyle CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
2- 5275 sayılı Kanunun 108.maddesi uyarınca denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olacağı gözetilerek mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/7. maddesi gereğince "mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirleri uygulanmasına" karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik tedbiri süresinin de belirlenmesi,
3- TCK"nın 53/1-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar , diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1-a,b,d,e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
4- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık ..."nin temyiz nedenleri ile itiraz yazısındaki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, bozma üzerine sanık hakkındaki ilamın kesinleşmemiş sayılması gerektiğinden, infaza başlanılmış ise infazın durdurulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/06/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.