Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/2384 Esas 2022/8958 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık ...’ın 09.04.2014 tarihli ilk hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yokluğunda verilen karar, tebligat tarihinde cezaevinde bulunan sanığa tebliğ edilirken, tebliğ edilen karar içeriği okunup, anlatılma suretiyle tebliğ edilmesinde yasal zorunluluk bulunması karşısında; cezaevi idaresince sanık hakkında düzenlenen 28.04.2014 tarihli tebliğ-tebellüğ belgesi içeriğine göre tebliğ işlemi, CMK'nın 35/3. maddesinde öngörülen usule uygun olmayıp geçersiz olduğu anlaşılmış ise de; sanığın cezaevinden göndermiş olduğu 16.12.2016 tarihli dilekçesi ile gerekçeli kararın kendisine tebliğini istediği, bunun üzerine gerekçeli kararın cezaevinde sanığa okunup anlatılmak suretiyle 28.12.2016 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilmesi karşısında; anılan tarih itibariyle sanığın karardan haberdar olduğunun kabulü ile 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 10/02/20217 tarihinde temyiz eden sanığın süresinde olmayan temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma sonrası yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 10/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.