Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/3129 Esas 2019/256 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş akdine davalı tarafından haksız son verildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile diğer bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı her iki taraf vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İş akdine kim tarafından son verildiği ve davacının kıdem ile ihbar tazminatlarına hak kazanıp kazanmadığı tartışma konusudur.
Davacı, dava dilekçesinde iş akdine davalı tarafından son verildiğini iddia ederken, davalı, davacının işi terk ettiğini savunmuştur. Mahkemece, davacının işi bıraktığı ancak dava dilekçesinde iş akdini haklı sebeple sonlandırdığı iddiası olmadığından haksız davacı feshi olduğu kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatlarının reddine karar verilmiştir.
Davalı, davacının işi terk ettiğini savunmuş ise de, işten ayrılış bildirgesinde 22 numaralı kod olan diğer nedenler kodunu bildirdiği görülmektedir. Her ne kadar davalının dinlettiği tanıklar davacının işi terk ettiğini beyan etmişseler de bu tanıkların halen davalı nezdinde çalışmaları sebebi ile beyanlarına ihtiyatla yaklaşılması gerektiği açıktır. Kaldı ki davacının işi bıraktığı ve devamında da gelmediği yönünde davalı savunmasını kanıtlayıcı devamsızlık tutanağı sunulmadığı gibi, davacının işe gelmeme nedeni ile mazeretinin de sorulmadığı, 4 yılı aşkın hizmet süresi olan davacının sebepsiz yere işi bırakıp gitmesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğu anlaşılmaktadır. Tüm delillerin değerlendirilmesi sonucunda iş akdine işverence haksız sebeple son verildiği kabul edilerek davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığının kabulü gerekmektedir. Mahkemece yazılı gerekçe ile taleplerin reddi hatalı olmuştur.
3-Mahkemece fazla çalışma ücretinden %50 indirim, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarından %70 oranında indirim yapılmıştır. Yapılan indirim oranı dosya kapsamı ve deliller doğrultusunda fahiş olup hakkın özünü etkileyecek niteliktedir. Bu alacak kalemleri hakkında daha makul oranda indirim yapılmalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 09.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.