5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/2004 Esas 2015/920 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2004
Karar No: 2015/920
Karar Tarihi: 29.04.2015

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/2004 Esas 2015/920 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanık 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’na aykırı olarak bandrolsüz ürün sattığı gerekçesiyle mahkum edildi. Yargıtay Genel Kurulu’nun 2014 yılındaki kararına göre, bu suçların mağduru direk olarak eser sahipleri değil, toplumun bireyleri olmaktadır. Sanık hakkında benzer suçlar nedeniyle daha önce açılmış davaların da olması üzerine, bu dava dosyalarının incelenerek sanığın aynı suçu farklı zamanlarda işleyip işlemediğinin tartışılması önemli olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri: 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu, Türk Ceza Kanunu’nun 43/1. maddesi, 5320 sayılı Kanun, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 321. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2015/2004 E. , 2015/920 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.04.2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplumu oluşturan bireyler olması;
UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylemler nedeniyle sanık hakkında açılan Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 2006/1164 Esas - 2008/422 Karar Sayılı Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından 28.03.2013 tarihinde düzeltilerek onanmasına karar verilen dosyası ve Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 2006/1933 Esas- 2009/70 Karar Sayılı Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından 27.06.2013 tarihinde onanmasına karar verilen dava dosyalarının da mevcut olduğunun anlaşılması karşısında, anılan dava dosyaları getirtilip incelenerek suç, iddianame ve hüküm tarihleri gözetilerek sonucuna göre sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün sair yönleri incelenmeksizin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK."nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.