Kasten öldürme ve bu suça yardım - kasten öldürmeye teşebbüs - tehdit - kasten yaralama - hakaret - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/13 Esas 2019/1784 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme ve bu suça yardım, kasten öldürmeye teşebbüs, tehdit, kasten yaralama, hakaret, 6136 sayılı Kanuna muhalefet.
HÜKÜM : Sanık ... hakkında;
Katılan ... ve ..."i kasten öldürmeye teşebbüsten beraat,


TÜRK MİLLETİ ADINA

1) Sanık ... hakkında kasten yaralama ve hakaret, sanık ... hakkında tehdit, sanık ... hakkında kasten yaralama suçlarından doğrudan verilen adli para cezasına ilişkin hükümler kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından ve suç vasfına yönelik temyiz talebi de olmadığından bu hükümlere yönelik temyiz istemleriyle sanıklar müdafilerinin suça sürüklenen ... ... ile sanıklar ..., ..., ... hakkında verilen beraat kararlarının gerekçesine yönelik olmadığı anlaşılan temyizlerinde hukuki yararları bulunmadığından bu suçlarla ilgili temyiz istemlerinin CMUK’un 317. maddesi uyarınca; suça sürüklenen ... ..., ... ve ... hakkında hükmolunan cezaların sürelerine göre müdafilerinin duruşmalı inceleme talebinin CMUK’un 318. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilerek, suça sürüklenen ... ... hakkında maktul...’i kasten öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık, sanık ... hakkında maktul...’in öldürülmesine yardım
etme, sanık ... hakkında hakkında maktul...’in öldürülmesine yardım etme ve mağdur ...’i tehdit, sanık ... hakkında maktul...’in öldürülmesine yardım etme ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık, sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında maktuller ...’in öldürülmesine yardım etme, sanık ... hakkında maktul ...’i kasten öldürme ve Yüksel Yeter’in öldürülmesine yardım etme suçlarından kurulan hükümlere hasren yapılan incelemede,
2) Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.10.2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere; sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanıklar yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda menfaat uyuşmazlığının kabulü gerektiği; aynı suçlardan yargılanan sanık ... ile suça sürüklenen ... ...’in arasında savunmalarına göre menfaat çatışması oluştuğu gözetilmeden, ayrı ayrı müdafiler yerine hüküm anına kadar aynı müdafii tarafından savunulmaları suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanununun 38/1 ve 5271 sayılı CMK"nin 152. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, suça sürüklenen ... ile sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, sair cihetleri incelenmeyen hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 25/03/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.
25/03/2019 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı...... huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ..."ın yokluğunda 28/03/2019 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.