Esas No: 2020/28632
Karar No: 2022/8939
Karar Tarihi: 10.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28632 Esas 2022/8939 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2020/28632 E. , 2022/8939 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı suçları 6545 sayılı Kanun'un 72. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 231/8. maddesinin yürürlüğe girmesinden sonra işlendiği, dolayısıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi için aranan 5271 sayılı CMK'nın 231/8. maddesinde belirtilen “denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez” koşulunun bulunması nedeniyle, sanığın adli sicil kaydında görülen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin ilamlar sanık hakkında CMK'nın 231. maddesinin uygulanmasına engel teşkil ettiğinden bu hususun karar yerinde tartışılmaması bozma nedeni yapılmamıştır.
I – Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesi uyarınca belirlenen hapis cezasında TCK'nın 143. maddesi uyarınca ½ oranında artırım yapıldığı halde, artırım oranının hatalı şekilde 1/4 olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş; sanık hakkında hükmolunan kısa süreli olmayan erteli hapis cezasında, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının a, c, d bentlerinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmemiş ise de, anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olduğundan kararda gösterilmeyen hak yoksunluklarının TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1. Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h, 143, 145 ve 168/1. maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasından, aynı Kanun'un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak 1 yıl 6 ay 22 gün yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 6 ay 23 gün hapis cezasına hükmedilerek fazla ceza tayini,
2. 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesinin 3. fıkrası uyarınca cezası ertelenen hükümlü hakkında, 1 yıldan az 3 yıldan fazla olmamak üzere, bir denetim süresi belirlenir, bu sürenin alt sınırı mahkûm olunan ceza süresinden az olamaz. Cezayı ertelemenin yasal sonucu olmasından dolayı zorunlu olarak hükmedilmesi gereken “denetim süresine” ilişkin hatalar “aleyhe değiştirme yasağına” konu oluşturmaz. Somut olayda, sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmedilen ceza süresinin 1 yıl 6 ay 23 gün olmasına karşılık, denetim süresinin 1 yıl olarak belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, “5237 sayılı TCK'nın 142/2-h, 143, 145 ve 168/1. maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasından, aynı Kanun'un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak sonuç cezanın 1 yıl 6 ay 22 gün hapis cezası olarak belirlenmesine” ve “sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nın 51/3. maddesi uyarınca "1 yıl" olarak belirlenen denetim süresinin "1 yıl 6 ay 22 gün" olarak, düzeltilmesine karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II – Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın 14/01/2016 tarihli karar duruşmasındaki, hakkında lehe hükümlerin uygulanmasına dair isteğinin, 5237 sayılı TCK'nın 50. maddesi uyarınca, tayin olunan kısa süreli hapis cezasının seçenek tedbirlere çevrilmesi talebini de içerdiği halde, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde bu konuda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.