20. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/620 Karar No: 2014/2767
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/620 Esas 2014/2767 Karar Sayılı İlamı
20. Hukuk Dairesi 2014/620 E. , 2014/2767 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalılar vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur. Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalılar tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalılar vekili 22.10.2013 havale tarihli dilekçe ile "...Hâkim hakkında Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu"na şikayette bulunulduğundan aralarında husumet oluştuğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur. Reddedilen Hâkim...ın, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından Hâkimin reddi isteminin REDDİNE ve ret talebinde bulunan davalıların HMK 42/4. maddesi uyarınca disiplin para cezası ile cezalandırılmalarına yer olmadığına ilişkin verilen karar, davalılar vekili Av. ... tarafından temyiz edilmiştir. İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar H.M.K.’nun 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir ve yargılamanın devamı sırasında taraflardan birinin mahkeme hâkimi hakkında şikayette bulunması veya aleyhine dava açması, H.M.K.’nun 36/1-d maddesinde belirtilen “davalı olmak” veya "aralarında bir düşmanlık bulunması" anlamında yorumlanamaz. Aksine bir yorum, yargılama yapan tüm hâkimlerin kötü niyetli taraflarca reddedilmesini kolaylaştıracağı gibi, bu hakkı kötüye kullanmak isteyenlerin davranışını da korumak anlamına gelir. Hiçbir hukuk kuralı, kötü niyetliyi korumaz. Aksini kabul etmek, kötü niyetli kişilerce açılacak uydurma dava ve şikayetler sonucu, davaya bakan hâkimlerin sağlıklı, baskıdan uzak ve hür iradeleri ile görev yapmalarına engel olacağı gibi, tabiî hâkim ilkesini de zedeleyecektir. Bu nedenle, konuyu inceleyen mercinin H.M.K.’nun 36/1-d. maddesi hükmünü yorumlaması usûl ve kanuna uygun görülmüştür. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalılar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine 04/03/2014 günü oy birliği ile karar verildi.