MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 18/03/2010 tarihinden itibaren kesintisiz olarak çalıştığını, haftalık ve günlük yasal çalışma sürelerinden fazla çalıştıklarını fazla mesai genel tatil ücretlerinin ödenmemesi ve yıllık izinlerinin kullandırılmaması nedeniyle iş sözleşmesini haklı nedenle fesih ettiklerini, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, müvekkili firmanın 2013 yılı Eylül ayı geçirmiş bulunduğu genel teftiş içinde 80.000 TL. civarında mal kaybının bulunması üzerine davacı ve 5 arkadaşının istifa ettiklerini, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, Mahkeme’nin 24/12/2015 tarihli kararının, davalı vekili temyizi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi"nin 2016/6209 Esas sayılı ilamı ile fazla mesai ücret alacağı bakımından yeniden araştırma ve inceleme yapılmak suretiyle bozulduğu, bozma ilamına uyulduğu, bozma doğrultusunda .... İş Mahkemesi"nin 2014/92 Esas sayılı dosyanın celbedildiği, taraf vekillerine, davacı ve dosya kapsamında dinlenen tanıkların hangi tarih aralıklarında hangi görevi yaptıkları ve hangi şubelerde çalıştıkları, şubelerdeki çalışma gün ve saatleri konusunda beyanda bulunmak üzere süre verildiği ve taraflarca verilen beyan dilekçesinden sonra dosya hesap bilirkişine tevdii ile rapor aldırıldığı, dosya kapsamı, emsal ücret araştırması, tanık beyanları ve ücret bordroları birlikte değerlendirildiğinde ayrıca davacının yapmış olduğu iş nazara alınarak son net ücretinin 975 TL olduğu, davacı tarafından iş sözleşmesi fazla mesai ve ulusal bayram -genel tatil ücretlerinin ödenmemesi, yıllık izin haklarının kullandırılmaması nedeniyle fesih edildiği, 4857 sayılı Yasa’nın 24/II -e maddesinde ücretin kanun hükümleri veya sözleşme şartlarına göre ödenmemesi halinde işçinin iş aktini haklı olarak fesih edebileceği düzenlenmiş olup, fazla mesai ve ulusal bayram- genel tatil ücret alacağı geniş anlamda ücret kavramı içerisinde yer aldığı, dosya kapsamı ve bilirkişi raporundan davacının fazla mesai ve ulusal bayram - genel tatil alacağı bulunduğu, ayrıca yıllık izinlerin tamamının kullandırılmadığı ve ücretinin de ödenmediği anlaşıldığından iş aktini fesih eden davacının kıdem tazminatına hak kazandığı sonucuna varıldığı, dosya kapsamı, dinlenen tanık beyanları ve yapılan yargılama karşısında; davacının davalı iş yerinde haftalık 45 saati aşan çalışmalar yaptığı, ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığı, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatillerde çalışılan günlere ait ücretinin ödendiğinin davalı işveren tarafından ispatlanamadığı, davacının fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığı günlere ait ücretinin ödenmesi gerektiği kanaatine varıldığı, davacının 2 haftalık yıllık izinini kullanmadığını beyan ettiği, yıllık izinlerin kullandırıldığının davalı tarafça imzalı izin defteri veya eş değer bir belge ile kanıtlanması gerekmekte olup, davalı yanca davacının imzasını taşıyan yıllık izin belgesi sunulmadığından davacının talebi gibi 14 günlük yıllık izin alacağı bulunduğu, dinlenen tanık beyanlarından davacının, dini bayramlardan önce 14-15 gün aralıksız çalıştığı, Ramazan aylarında iki hafta, kurban bayramı öncesinde 10 gün haftada 7 gün çalıştığı, ancak bu günlere ilişkin ödemelerin yapıldığının işverence ispatlanamadığı, davacının çalıştığı günlere ait hafta tatili ücretinin ödenmesi gerektiği, usulüne uygun düzenlendiği anlaşılan 14.09.2015 tarihli bilirkişi raporu ve bozma ilamından sonra alınan 10.10.2019 tarihli bilirkişi raporlarına itibar edildiği (kıdem tazminatı, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin alacağı yönünden 14.09.2015 tarihli rapora itibar edildiği, fazla mesai ücret alacağı yönünden ise 10.10.2019 tarihli bilirkişi raporuna itibar edildiği), bilirkişi raporları, dava ve ıslah dilekçeleri doğrultusunda ( Yargıtayın yerleşik içtihatları gereği davacının izinli, raporlu vs olabileceği günler göz önünde bulundurularak ve tanık anlatımları ile sonuca gidildiğinden fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacaklarından takdiren %40 indirim uygulamak suretiyle) hüküm kurulduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1-Gerekçeli karar başlığında dava tarihinin 24/01/2014 yerine 16/02/2015 şeklinde yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.
2-Mahkeme’nin ilk kararı, davalı temyizi üzerine, Dairemizin 2016/6209 Esas sayılı bozma ilamı ile “ Somut uyuşmazlıkta, fazla mesai ücreti bakımından; Her 2 davacı tanığı davalı ile davalıdır. Davalı tanıklarına göre fazla mesai çalışması sübut bulmamaktadır. Davacının işi, bir davalı tanığına tarafından “reyon sorumlusu”, diğer bir davalı tanığına tarafından “satış danışmanı” olarak belirtiliştir. Davacı tanığı ise reyon şefi olarak belirtmiştir. Dairemizin birlikte incelenen 2015/36040 Esas (... İş Mahkemesi 2014/92 Esas) sayılı dosyasında davacının işi “satış danışmanı sonra kasiyer” olarak belirtilmiş, gene Dairemizin birlikte incelenen 2015/36041 Esas (... İş Mahkemesi 2014/94 Esas) sayılı dosyasındaki davacının işi “satış danışmanı sonra reyon şefi” olarak belirtilmiştir. Bahsedilen 2 dosya celbedilmeli, eldeki dosya ile birlikte bu 2 dosya davacılarının hangi tarih aralıklarında hangi görevleri yaptıkları ve hangi tarih aralıklarında hangi şubelerde çalıştıkları, şubelerdeki çalışma gün ve saatlerinin aynı olup olmadığı, aynı değilse hangi tarihler itibari ile nasıl farklılıklar olduğu, taraflardan sorulup, gerekir ise eldeki dosyada dinlenen tanıklar yeniden dinlenerek netleştirilip, Dairemizin 2015/36041 Esas ve 2015/36040 Esas sayılı dosyalar ile birlikte eldeki dosya aynı bilirkişiye tevdi edilerek ve bahsedilen diğer dosyalardaki delillerin eldeki dosyaya uygunluğu ve etkisi de eldeki dosyadaki deliller ile birlikte değerlendirilerek fazla mesai ücreti bakımından olumlu ya da olumsuz bir sonuca gidilmelidir. Tanıklara göre yapılacak fazla mesai hesaplamasının mevcudiyetinde, sadece tanıkların davacı ile çalışmaları sonucu bildikleri dönem bakımından hesaplama yapılabileceği de göz önüne alınmalıdır.” gerekçesi ile bozulmuştur.
Bozma sonrasında, bozma ilamında bahsedilen dosyalardan bozma sonrası hükme esas alınan bilirkişi raporunda bahsedilmekle birlikte bozma gerekleri yerine getirilmeksizin bir hesaplama yapılarak sonuca gidilmiştir.
Dairemizin 2016/6209 Esas sayılı bozma ilamında iki emsal dosyadan bahsedilerek, o iki emsal dosyanın celbedilmesi, bu iki emsal dosyanın davacılarının, yani belirtilen emsal dosyaların davacılarının, hangi dönemlerde hangi şubelerde, hangi görevlerde çalıştıkları hususudur.
Dairemizin 2016/6209 Esas sayılı bozma ilamında tespiti gerektiği belirtilen başka hususlar ve işlemler bulunduğu da gözden kaçırılmamalıdır.
Dairemizin 2016/6209 Esas sayılı bozma ilamı gereklerinin hemen hiç biri yerine getirilmeksizin sonuca gidilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.

F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.