20. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/652 Karar No: 2014/2765
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/652 Esas 2014/2765 Karar Sayılı İlamı
20. Hukuk Dairesi 2014/652 E. , 2014/2765 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur. Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı 24.10.2013 havale tarihli dilekçe ile "...davaya sunduğu delil tespitlerinin yapılmadığı, Hâkim hakkında 21.10.2013 tarihinde HSYK"ya şikayette bulunduğundan aralarında husumet oluştuğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur. Reddedilen Hâkim ..."in, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından hâkimin reddi isteminin reddine ve ret talebinde bulunan davalının HMK 42/4. maddesi uyarınca 2.000.-TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir. İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar H.M.K.’nun 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir ve yargılamanın devamı sırasında taraflardan birinin mahkeme hâkimi hakkında şikayette bulunması veya aleyhine dava açması, H.M.K.’nun 36/1-d maddesinde belirtilen “davalı olmak” anlamında yorumlanamaz. Aksine bir yorum, yargılama yapan tüm hâkimlerin kötü niyetli taraflarca reddedilmesini kolaylaştıracağı gibi, bu hakkı kötüye kullanmak isteyenlerin davranışını da korumak anlamına gelir. Hiçbir hukuk kuralı, kötü niyetliyi korumaz. Aksini kabul etmek, kötü niyetli kişilerce açılacak uydurma dava ve şikayetler sonucu, davaya bakan hâkimlerin sağlıklı, baskıdan uzak ve hür iradeleri ile görev yapmalarına engel olacağı gibi, tabii hâkim ilkesini de zedeleyecektir. Bu nedenle, konuyu inceleyen mercinin H.M.K.’nun 36/1-d maddesi hükmünü yorumlaması usûl ve kanunlara uygun görülmüştür. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 04/03/2014 günü oy birliği ile karar verildi.