Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29144 Esas 2022/8830 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Katılan ve sanığın soruşturma aşamasında alınan ayrıntılı beyanlarına göre; katılanın aracını satmak için internet üzerinden ilan vermesinin ardından, aracı alma bahanesiyle katılan ile buluşan sanığın, anlaştıkları parayı ve ailesini getirmek üzere araçla birlikte katılanın yanından ayrılması şeklinde gerçekleşen olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2012/13-194 E - 2012/243 K sayılı kararında da belirtildiği üzere, somut olayda başlangıçta her ne kadar katılan suça konu aracın anahtarını özgür iradesiyle sanığa teslim etmiş ise de; bu iradenin paranın getirilmesi için gerekli olan makul bir süre için geçerli olacağı, bu bağlamda sanık ile katılan arasında arabanın teslimine ilişkin hukuksal anlamda bir zilyetliğin devrinden söz edilemeyeceği gözetildiğinde bu aşamadan itibaren arabanın anahtarını sanığın haksız olarak elinde bulundurduğunun kabulü gerektiğinden, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 142/2-d maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun'un 141/1. maddesi ile uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
2- Kabule göre de;
Sanığın lehe hükümlerin uygulanmasına dair isteğinin, hakkında daha lehe olan TCK'nın 50. maddesi uyarınca tayin olunan kısa süreli hapis cezasının seçenek tedbirlere çevrilmesi talebini de içerdiği halde, bu konuda olumlu yada olumsuz bir karar verilmeden sanık hakkında hükmedilen cezanın ertelenmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesinin gözetilmesine, 10/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.