Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29303 Esas 2022/8995 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmün açıklandığı tarihte Düzce T/Açık Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanığa yokluğunda verilen kararın 25/01/2016 tarihinde tebliğ edildiği, kararın yasa yolu bildiriminde sanığa CMK'nın 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmediği, sanığın 02/02/2016 tarihinde temyiz başvurusunda bulunduğu anlaşılmakla, kararın yasa yolu bildiriminde sanığa CMK'nın 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi sebebiyle, sanığın 02/02/2016 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Tüm dosya kapsamından ve UYAP’tan yapılan incelemede yokluğunda verilen 05/02/2013 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının sanığa tebliğ edilmemesi nedeniyle mahkemece yapılan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştirilmesinin usulüne uygun olmadığı, bu sebeple hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmediği ve denetim süresinin işlemeye başlamadığı gözetilmeden, hukuken geçerliliği bulunmayan 07/01/2016 tarihli inceleme konusu olan karar ile açıklanması koşulları oluşmayan 05/02/2013 tarihli hükmün açıklanmasına dair yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.