Nitelikli dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/7697 Esas 2016/5384 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7697
Karar No: 2016/5384
Karar Tarihi: 27.04.2016

Nitelikli dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/7697 Esas 2016/5384 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların SGK'ya prim borcu olan şirketlerinin haczedilmesi sonrası, sanık kendi şirketlerinin alacaklarına yeniden haciz konulunca, önceki tarihli haciz kaldırma yazılarını tahrif ederek ilgili şirketlere gönderdiği ve dolandırıcılık suçu işlediği iddiasıyla yargılandığı bir dava sonucunda;
1. Bazı sanıkların beraat kararı onanırken, sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen beraat kararı da onanmıştır.
2. Sanık ... hakkında ise nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet kararı, dosya kapsamına uygun olmayan yetersiz gerekçeyle yazıldığı gerekçesiyle bozulmuştur. Elde edilmek istenen menfaat miktarı belli olan zarar karşısında adli para cezasının miktarı suçtan elde edilen menfaatin iki katından az olamayacağı, ayrıca anayasa mahkemesinin iptal kararı nazara alınarak TCK 53 ile ilgili uygulamanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun Maddeleri: TCK 158/1-e-son, 35/2, 62, 51, 158/1-f-son, TCK 53, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi

23. Ceza Dairesi 2015/7697 E. , 2016/5384 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1-..., ... hakkında: beraat
2-... hakkında:
a)TCK"nın 158/1-e-son, 35/2, 62 ve 51 maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis ve 20.00 TL adli para cezası ile mahkumiyet, erteleme,
b)Resmi belgede sahtecilik suçundan sanık hakkında: beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’ın yetkilisi olduğu şirketin katılan SGK’ya prim borcu bulunduğu, bu nedenle şirketin başka şirketlerden olan alacağı üzerine kurum tarafından haciz konulduğu, borcun yapılandırılması nedeniyle katılan kurum tarafından haciz kaldırma yazıları verilerek hacizlerin fekkedildiği, borcunu kuruma ödemeyen sanığa ait şirketin alacaklarına yeniden haciz konulduğu, bunun üzerine sanığın önceki tarih ve miktarlı haciz kaldırma yazıları üzerinde tahrifat yaparak bu yazıları ilgili şirketlere faksladığı, ayrıca sanığın yanında işçi olarak çalışan diğer sanıklar İbrahim ve Hakkı aracılığı ile zarf içerisinde gönderdiği, ilgili şirketlerin haciz yazılarını SGK’dan teyit etmeleriyle hedeflenen menfaatin elde edilemediği, bu şekilde sanıkların resmi belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs suçlarını işledikleri iddia edilen olayda;
1-Sanıklar ... ve ... hakkında verilen beraat kararları ile sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle beraate ilişkin hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığın aşamalarda değişmeyen savunması, sahteliği iddia edilen belgelerin iğfal kabiliyetine sahip olmaması, basit bir denetim ile sahteliğinin anlaşılabileceği, nitelikli hile boyutuna varmayan eylem nedeniyle unsurları itibariyle oluşmayan dolandırıcılık suçundan sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden dosya kapsamına uygun olmayan yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
a-TCK"nın 158/1-f-son maddesi uyarınca elde edilmek istenen menfaat miktarı belli olan zarar karşısında; adli para cezasının miktarı suçtan elde edilen menfaatin iki katından az olamayacağı gözetilmeyerek eksik ceza tayini,
b-Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararı nazara alınarak TCK 53 ile ilgili uygulamanın yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafi ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/04/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.