Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2012/25 Esas 2012/6435 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/25
Karar No: 2012/6435
Karar Tarihi: 28.06.2012

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2012/25 Esas 2012/6435 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, boşanma nedeniyle mal rejiminin tasfiye edilerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla katkı payı alacağı istemiş, ve davalıdan tahsilini talep etmiştir. Ancak davalının babasından kalan taşınmazlar konusunda davacının bir hak iddia edemeyeceği savunularak davanın reddi talep edilmiştir. Mahkeme, davayı kabul etmiş ancak davalı vekili temyiz etmiştir. Karara göre, mal rejiminin sona erdiği tarihte 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu yürürlükte bulunduğundan, davayı görme yetkisi Aile Mahkemesinde olduğu halde Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından karar verilmesi hatalıdır. Bu nedenle, yerel mahkeme hükmü usul ve kanuna aykırı bulunarak bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TMK.nun 179. maddesi: Mal rejiminin tasfiyesinde eşlerin bağlı olduğu rejime ilişkin hükümler uygulanır.
- TMK.nun 225/2. maddesi: Evliliğin boşanma ile sona ermesinde mal rejimi boşanma davasının açıldığı tarihte sona erer.
- 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 4. maddesi: 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun ikinci kitabından üçüncü kısım hariç olmak üzere aile hukukundan (TMK.nun m.118-395) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesinde bakılacağını hükme bağlamıştır.

8. Hukuk Dairesi 2012/25 E. , 2012/6435 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı alacağı

... ile ... aralarındaki katkı payı alacağı davasının kabulüne dair Ankara 14. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 11.02.2010 gün ve 38/36 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili, evliliğin boşanma ile sona ermesi nedeniyle mal rejiminin tasfiye edilerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydı ile katkı payı alacağının dava tarihinden itibaren işlemiş en yüksek banka faiziyle davalıdan tahsilini istemiş, dilekçesinde 150.000.000.000 TL olarak gösterdiği isteğini harcını tamamladığı 22.12.2009 tarihli dilekçesi ile 523.045,50 TLolarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu taşınmazların davalının babasından kaldığını davacının hakkı olmadığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
TMK.nun 179. maddesi hükmüne göre, mal rejiminin tasfiyesinde eşlerin bağlı olduğu rejime ilişkin hükümler uygulanır. Aynı Kanunun 225/2. maddesine göre de; evliliğin boşanma ile sona ermesinde mal rejimi boşanma davasının açıldığı tarihte sona erer. Somut olayda; 10.01.1974 tarihinde evlenen eşler arasındaki mal rejimi, 4721 sayılı TMK.nun yürürlüğe girdiği tarihten sonra açılan boşanma davasıyla 19.06.2003 tarihinde sona ermiştir. 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 4. maddesi; 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun ikinci kitabından üçüncü kısım hariç olmak üzere aile hukukundan (TMK.nun m.118-395) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesinde bakılacağını hükme bağlamıştır.
Az yukarıda belirtilen kanun maddeleri uyarınca, mal rejiminin sona erdiği tarihte 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu yürürlükte bulunduğundan görülmekte olan davada Aile Mahkemesi görevlidir. Görev kamu düzeniyle ilgili olduğundan mahkemece yargılamanın her aşamasında kendiliğinden dikkate alınması gerekir. Açıklanan nedenle dava hakkında görevsizlik kararının verilmesi gerekirken bu husus gözden kaçırılarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.Yukarıda açıklanan gerekçeler nedeniyle davalı vekilinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulüyle usul ve kanuna aykırı bulunan yerel mahkeme hükmünün 6100 sayılı
HMK.nun Geçici 3.maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, taraflarca HUMK.nun 388/4 ( HMK m.297/ç) ve HUMK.nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 7.768,00 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 28.06.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.