Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28490 Esas 2022/8941 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Müştekinin beyanına göre, motosikletini bina içerisine 11.07.2014 günü saat 00.30 sıralarında park edip, sabah saat 10.30 sıralarında baktığında motosikletin olmadığını gördüğü, 21.07.2014 tarihinde polis tarafından terk halde bulunduğu, müştekinin sanığın adını vererek şikayetçi olması üzerine sanığa ulaşıldığı, sanığın söz konusu motosikleti kimlik ve adres bilgisi veremediği birinden satın aldığına dair soyut nitelikteki savunmasına itibar edilmek suretiyle eyleminin TCK’nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suçun hukuki nitelendirmesinde yanılgıya düşülerek TCK'nın 165/1. maddesi uyarınca hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 165/1. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 10/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.