5015 sayılı Kanuna muhalefet - mühür bozma - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11891 Esas 2021/4799 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11891
Karar No: 2021/4799
Karar Tarihi: 29.03.2021

5015 sayılı Kanuna muhalefet - mühür bozma - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11891 Esas 2021/4799 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 5015 sayılı Kanuna muhalefet ile mühür bozma suçlarından yargılanmıştır. Yerel mahkeme, sanığa hükümlülük, erteleme ve müsadere cezası vermiştir. Temyiz sonucunda yapılan incelemede, suç tarihinde yürürlükte olan yasalar ve sonraki değişiklikler göz önüne alınarak, sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal kararı nedeniyle maddenin yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Dava konusu kaçak eşyaların müsadere edilmesi gerektiği, ancak bu kararın hatalı verildiği ifade edilmiştir. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5015 sayılı Kanun Ek 5/1. madde
- 6455 sayılı Kanun 5607 sayılı Kanunun 3/11 ve 3/12. maddeleri
- 6545 sayılı Kanunun 3/11 ve 3/12. maddeleri
- 7242 sayılı Kanunun 61. ve 62. maddeleri
- 5607 sayılı Kanunun 3/22. ve 5/2. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

7. Ceza Dairesi 2018/11891 E. , 2021/4799 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet, mühür bozma
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ... hakkında mühür bozma suçuna ilişkin olarak açılan dava yönünden mahallinde her zaman bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Gıyabi kararın sanık ..."nin askerlik adresine usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği anlaşılmakla, 11.04.2017 tarihli tebliğ üzerine sanık ..."nin temyiz talebinin süresinde; katılan ... vekilinin temyiz talebinin ise sanıklar hakkında kurulan hükümlere yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eyleminin 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/11 ve 3/12. maddeleri kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/11 ve 3/12. maddeleri ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 5015 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. Maddesi somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Dava konusu kaçak eşyaların 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi yollamasıyla TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekili ve sanık ..."nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.