Esas No: 2020/28941
Karar No: 2022/8987
Karar Tarihi: 10.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28941 Esas 2022/8987 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkum edilirken hırsızlık suçundan da yargılanmıştır. Dokunulmazlığı ihlal suçunda yer alan tarih hatası nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uygulanmıştır. Ancak hırsızlık suçundan verilen hükümde sanığa zorunlu müdafii atanmaması ve savunma hakkının kısıtlanması sebebiyle bozma kararı verilmiştir. Detaylı olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi hak yoksunluklarını içermekte; 142/2-h, 143, 188/1 ve 289/1-e maddeleri ise hırsızlık ve konut dokunulmazlığı gibi suçların cezasını belirlemekte ve sanıkların savunma haklarına yönelik düzenlemeler içermektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde
14/11/2015 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 15/11/2015 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiş, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
