MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 152/1-a, 31/3, 62, 50/3 delaletiyle 50/1-a, 52 uyarınca 4.000,00 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde müşteki güvenlik görevlisi ile suça sürüklenen çoçuğun tartışması sırasında çıkan arbedede Karşıyaka vapur iskelesinin camının kırıldığı bu şekilde suça sürüklenen çoçuğun mala zarar verme suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda;
Suça sürüklenen çocuk müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Suça sürüklenen çocuklar ... ve... yönünden; 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanununun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğinin 20/1-7. maddesi uyarınca, fiili işlediği sırada 15 yaşını doldurmuş olup da 18 yaşını doldurmamış çocukların işledikleri fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, sosyal yönden inceleme yaptırılmasının gerekli olduğu, mahkemece sosyal inceleme raporuna gerek görülmemesi halinde ise gerekçesinin kararda gösterilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Mala zarar verme suçunun kasten işlenebilen suçlardan olması nedeniyle, güvenlik görevlisini tarafından oradaki demirlere oturmamaları konusunda uyarılan suça sürüklenen çocuk ve arkadaşlarının güvenlik görevlisi ile ağız dalaşına girdiği esnada müştekinin de beyanında belirttiği gibi suça sürüklenen çocuğu bir kaç kez tokatladığı ve takviye güvenlik görevlisi çağırarak dışarı atmaya çalıştıkları sırada suça sürüklenen çocuğun camın kırılabileceğini öngörmesine rağmen, güvenlik görevlilerinin elinden kurtulmaya çalıştığı esnada camı kırdığının ve zararın meydana geldiğinin anlaşılması karşısında sanığın atılı suçu olası kastla işlediği ve hakkında TCK"nın 21/2. maddesinden hüküm kurulması gerktiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilerek fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.04.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.