9. Hukuk Dairesi 2014/14980 E. , 2015/28147 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili ve genel tatil ücreti, ücret, sosyal yardım alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde teknisyen olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, bir kısım aylık ücret, sosyal yardım alacağı, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacıya kıdem- ihbar tazminatları ödendiği gibi ödenmemiş ücret alacağı da bulunmadığını, fazla çalışmasının olmadığını, yıllık izinlerini de kullandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının, gerçek ücreti üzerinden hesaplanan yapılan ödemelerin düşümü ile bakiye kalan kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı gibi bir kısım aylık ücret, yıllık izin ücreti, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarına da hak kazandığı ancak hafta tatili ile sosyal yardım alacağı olmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı davalı işyerinde fazla çalışma yaptığını ileri sürüp alacak talep etmiş, davalı ise davacı iddialarının doğru olmadığını savunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarının ortalamasına göre davacının haftada 6 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilip buna göre hesaplama yapılmıştır.
Söz konusu alacağın varlığını ispatlama yükü davacı da olup davacı delil olarak tanık beyanlarına dayanmıştır.
Kural olarak tanıklar kendi çalıştıkları sürelerde işyerindeki çalışma düzenini bileceğinden işe giriş ve çıkış tarihleri dikkate alınmalıdır. Somut olayda davacı tanıklarından biri davacı ile aynı işyerinde çalışmamış olup diğeri ise kısa süreli çalıştığını beyan etmiştir. Bu durumda fazla çalışma ile ilgili davalı tanıklarının beyanları değerlendirilerek sonuca gidilmelidir. Mahkemece bu hususun gözden kaçırılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
