Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4, 52/2-4, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde 21.19 sıralarında sanığın idaresindeki aracı ile seyir halindeyken şerit ihlali ile karşı yönden gelen ölen ..."un sürücülüğünü yaptığı araca çarptığı, çarpma neticesinde, karşı yönden gelen araç sürücüsü ... ile aynı araç içinde yolcu olan ..."un, ..."un ve sanığın eşi ..."in öldüğü olayda, 17.12.2012 tarihli Trafik bilirkişi raporu ve 19.02.2013 tarihli ... İhtisas Dairesi raporunda, sanığın asli kusurlu olduğunun tespit edildiği ve mahkemece asli kusurlu kabul edilmesine rağmen iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, meydana gelen zararın ağırlığı, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, müştekilerin zararlarının giderildiğine ve ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 14/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.