Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2013/21769 Esas 2014/6643 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, yurtdışında Türk vatandaşı olarak geçirdiği süreleri borçlanma hakkı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının yurt dışında geçen süreyi talep tarihindeki borçlanma tutarı üzerinden borçlanmaya hakkı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacının Türk Vatandaşlığında geçen 3201 sayılı Yasa kapsamındaki borçlanmaya esas süreleri 3201 sayılı yasanın 4/1-(b) maddesi kapsamında başvuru tarihindeki bedel üzerinden borçlanma hakkı olduğunun tespitine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın "Taleple Bağlılık İlkesi" başlıklı 26.maddesine göre Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Hâkimin, tarafların talebiyle bağlı olmadığına ilişkin kanun hükümleri saklıdır.
Somut olayda, davacının borçlanmaya konu sürenin geçmiş sayılacağı sigortalılık statüsünün tespitine dair bir istemi bulunmadığı halde mahkemece borçlanmanın 4/1-(b) maddesi kapsamında kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Kabule göre, davacının 15.04.2013 borçlanma talep tarihinden önce 07.02.2013-16.02.2013 tarihleri arasında 5510 sayılı Kanun"un 4/1-(a) bendi kapsamında 10 gün sigortalılığı bulunduğundan borçlanmaya konu sürenin 4/1-(a) bendi kapsamında geçmiş sigortalılık süresi olarak kabulü gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile 4/1-(b) maddesi kapsamında kabulü doğru değildir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK"un 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının (1.) bendinde yer alan "3201 sayılı yasanın 4/1-(b) maddesi kapsamında" rakam ve sözcüklerinin silinerek hükümden çakırtılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 03.04.2014 gününde oybirliğiyle ile karar verildi.