Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26664 Esas 2022/8833 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 6545 sayılı Yasa'nın 62. maddesi ile değişik TCK'nın 142/2-h maddesinin 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe girdiği ve suç tarihinin 05/03/2015 olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın, katılana ait kuyumcu dükkanının içerisindeki tezgah üzerinde bulunan tabladan altın zincir çalması şeklindeki eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan TCK'nın 142/2-h maddesine uyduğu ve 6545 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikten sonra TCK'nın 142/2-h maddesi ile hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, TCK'nın 142/1-b maddesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Tüm dosya içeriğine göre; 05/03/2015 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 05/03/2012 olarak hatalı yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 10/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.