Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29266 Esas 2022/9000 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup sanığın, sokak üzerinde açık alanda kilitlenmemiş halde bulunan otomobilin içindeki sonradan alınmış ve monteli olmayan suça konu oto teybini gündüz vakti çalması şeklindeki eylemine uyan, TCK'nın 141/1 maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Dosya içerisindeki 19.08.2014 tarihli Değer Tespit Tutanağı’na göre sanığın çaldığı oto teybinin toplam değerinin 20,00 TL olduğu anlaşılmakla, İnceleme konusu 05.02.2016 tarihli hükümden sonraki Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı karşısında, kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinde zorunluluk bulunması,
3) Mükerrerliğe esas alınan Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/02/2013 tarih 2012/1420 E 2013/198 K sayılı 13/03/2013 tarihinde kesinleşen ilamında birden fazla suçtan hükümlülük kararı bulunması karşısında; 5275 sayılı Yasa'nın 108/2. maddesi dikkate alınarak, bozmadan önceki ilamda da tekerrüre esas alınan en ağır cezaya ilişkin olan hırsızlık suçundan TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca hükmedilen erteli 1 yıl 8 aylık hapis cezasına ilişkin hükümlülüğün mükerrirliğe esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 10/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.