6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/7965 Esas 2014/25908 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/7965
Karar No: 2014/25908
Karar Tarihi: 12.11.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/7965 Esas 2014/25908 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçuyla ilgili olarak yapılan yargılamayı değerlendirdi. Sanığın suçlu olduğuna karar verilerek hükümlülük ve müsadere cezası verildi. Ancak, TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışındaki hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmedildi. Bu hususun yasaya aykırı olduğu, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği belirtildi. Bu nedenle, hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine \"TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" şeklinde düzenlenerek hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri: 6136 sayılı Yasa, TCK.nun 53. maddesi, 5320 sayılı Yasa, 1412 sayılı CMUK.

8. Ceza Dairesi 2014/7965 E. , 2014/25908 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, eksik incelemeye, cezanın ağır olduğuna yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;

TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 12.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.